De danszaal

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Wanden, met een roomroze kleur, waar een houten vloer licht, gelakt, bedoeld voor het uitvoeren van dans. Tegenover de deur, waar men zijn intrede doet, een wand, belegd met grote spiegels, waarvoor een barre hangt, gelijkgekleurd met de vloer waar men op staat. En wand, aan de zijde van de spiegelwand, waar in een nis een geluidsinstallatie staat. De mogelijkheid iPod hierop aan de sluiten, echter ook kan men de radio laten spelen, of één van de cd’s naast de installatie laten afspelen. Mogelijkheid genoeg voor vermaak. Dans. Een trap daalt men af, om de ruimte bereiken, kort lijkt het alsof je een kelder bereiken zult, echter achter de deur, schuilt deze kleine danszaal.

Max. aantal personen: 9

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Voorzichtig liet zij haar slanke vingers de deurknop omklemmen, een smalle ruimte deed voor de deur en de trap zijn, net genoeg ruimte om hier te kunnen staan en de deur te openen. Haar blik liet zij uit automatisme naar de zachtroze wand drijven, waar de geluidinstallatie deed zijn, echter was haar blik hier niet zo zeer, omdat zij meteen haar muziek kiezen wilde, dit was slechts om niet meteen haar spiegelbeeld te doen zien. Met twijfelende passen, deed zij de ruimte inlopen, waarna zij de deur sloot, pas op dit moment durfde zij haar blik naar de spiegelwand te keren. Twijfels deden uit haar duistere ogen verdwijnen, bij het aanschouwen van de jongedame in de spiegel. Een goud gekleurd masker deed deels haar gezicht verhullen, de volle lippen hadden de kleur als rozen. Een jurk van soepele stof deed zich om het tengere lichaam hullen, evenals als rozen gekleurd, kleine stenen langs de hals, passend bij de bloem aan het masker verbonden. Zwarte balletschoenen had zij aan haar voeten. Wanneer zij zich draaide, zag zij de tatoeage welke haar onderrug sierde, simpel omdat de jurk aan haar lichaam haar rug bloot liet. Net boven haar knieën eindigde de stof, waarna haar benen zichtbaar werden, een huiskleurige panty omhulden deze, om uiteindelijk te eindigen bij haar voeten. In de dansschoenen gegleden. Met sierlijke tred liep zij naar de geluidsinstallatie, een cd’s nam zij weg uit de stapel van cd’s, welke zij in de speler drukte. Snel deed muziek de ruimte vullen, bewoog de jongedame haarzelf op de muziek.

Dress Mask Shoes

Aantal berichten : 58 Registratiedatum : 22-08-11

Jason liep de gang in, maar kwam zo ook bij een trap uit en hij liep deze af, echter kwam hij bij een deur aan die hij eigenlijk sinds zijn verblijf - een paar dagen geleden - niet opgemerkt had. Echter wist hij niet wat hier dus achter lag en legde zo zijn hand op de deurknop om deze om te draaien en te openen. Het eerste wat hem opviel waren de wanden, die een lichtelijke roomroze kleur hadden, hierna had hij zijn blik op de spiegels gelegd en zich afgevraagd waarom hij niet eerder hier was gekomen. Er dansde een meisje met ravenzwarte ballerina's die zij aan haar voeten had en de rode kleur jurk die zij aanhad was ook niet onopgemerkt gebleven. De rode jurk had enkel een deel van haar rug blootgelaten en zo kon hij dus ook de tattoo zien die zij hier prijsgaf: 'Without struggle there is no progress'. Er zal hier vast een reden voor zijn, maar hij wilde geen blok aan haar been zijn en dit vragen, bang dat zij dit misschien verkeerd op zal vatten.
Toch vroeg Jason zich af waarom zij een gouden masker ophad, misschien wilde zij haar identiteit niet prijsgeven, al was Jason er niet echt op bereid dat het misschien ook nog van het bal kon zijn geweest - al waren zijn gedachten kort daarop gekomen, hij vondt dit zelf niet logisch, want zij hoefde niet persé net van het bal af te komen. Hij lette op de bewegingen die zij maakte, er lag een bepaalde gracieusheid in van haar, maar toch straalde er kracht doorheen. Jason was echter zo betoverd door de dans dat hij wakker schrok toen zij hem plots aankeek, en nu pas drong de muziek die aanstond tot hem door.

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Het geluid van de deur, welke zich opende deed haar oren prikkelen, echter liet zij geen van haar emoties doorschemeren in haar houding, haar gezichtsuitdrukking. Aan niets liet zij blijken bewust te zijn, van de persoon welke samen met haar de ruimte deed opvullen. Haar ogen hield zij gesloten, zij luisterde naar de ademhaling, zacht, welke zich met de muziek mengde. Soepel bewoog zij zich, voelde zij hoe de rozenrode stof langs haar benen deed strijken. Kalm deed zij neerstrijken op de vloer, welke aanvoelde als ijs, pas de aanraking met de vloer deed haar beseffen dat er geen mogelijkheid was de ruimte te verwarmen. Zij luisterde naar de donkere, zoete klanken welke nog de ruimte deden vullen, terwijl zij haar ogen opende.

Aantal berichten : 58 Registratiedatum : 22-08-11

Jason volgde de soepele bewegingen die het dunne lichaam van het meisje maakte. Zij bewoog als een balletdanseres heel mooi en soepel door de danszaal heen, bewegingen waarvan hij had gedacht dat hij het nooit zou kunnen zien of volgen. Donkere, zoete klanken vulden de ruimte en het meisje bleef tot stilstand staan, waarna zij haar ogen opende en Jason deze ving met zijn ogen. Het waren diepe, donkere ogen; mooie bruine ogen die hem aankeken. Enkel zonder enige emotie.
Voor even wist hij niet wat hij moest antwoorden of zeggen tegen haar, überhaupt wist hij niet wat hij kon doen. Alsof zij hem had laten bevriezen door de stappen en de bewegingen die zij maakte en zetten. 'Je stopt je leven in de muziek, in het dansen...' Zei hij, nog ietwat stil door de betovering die hij mee mocht maken.

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Momenten, deed haar blik gerust zijn op de jongeman, welke haar, in haar dans gestoord had. Momenten, waarin zij slechts met haar duistere ogen, op zijn gezicht gericht bleef. Informatie, informatie over de persoon, kon met voor delen uit het gezicht halen, had zij eens geleerd. Een les, welke zij jaren ongebruikt had gelaten, in elk gezicht zag zij het vertrouwen welke de simpele sterveling beschadigen kon. Meer moeite nam zij, om de ogen, vervuld van warmte in haar op te nemen, de betovering welke in deze ogen straalden. Zijn woorden deden haar trommelvlies op een plezante manier strelen, maakten dat een lichte, charmante glimlach op haar gezicht deed doorbreken. Woorden, welke haar blik voor seconden naar de grond lieten gaan, waarna zij echter de jongeman weer in de ogen keek. ’Dans heeft mij voor vele jaren de vrijheid gegeven die ik verhulde, maar nu nog maakt het mijn vrijheid onbegrensd. Dans is jaren al een deel van mijn leven, een deel van mijn hart.’