De bibliotheek

Admin Aantal berichten : 474 Registratiedatum : 17-07-11

Meteen als je deze ruimte in loopt op de benedenverdieping word je bedolven onder de geur van oude boeken. Er staan zo'n vier erg hoge rekken met een laddertje aan. Deze kasten zijn erg groot en dus ook hoog daarbij ook nog eens gevuld met boeken. Vele zijn enkel verhaal voor de mens te entertainen, enkele kookboeken, maar ook educatieve boeken zoals poëzie... Voor het comfortabel mogelijk te maken is er een langen beuken tafel met leeslampjes en stoelen. Ook zijn er nog een bank te vinden met zachte kussens in de hoek, aan een raam en dit helemaal achteraan de bibliotheek terwijl de tafel zich meer vooraan bevindt.

Max. aantal personen: 3

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Een willekeurige deur had zij geopend, er geen idee van wat zich achter deze deur deed bevinden, een iets wat zij gelijk deed weten toen de geur van oude boeken in haar neusgaten drong. Een geur welke een lichte glimlach om haar lippen liet verschijnen, simpelweg omdat de geur een herinnering dierbaar voor haar met zich meebracht, altijd had zij genoten van de geur van oude boeken, een iets wat anderen juist geen fijne geur hadden gevonden. Met kalme passen had zij de ruimte betreden, welke zij voor moment doorzocht had, om zich uiteindelijk in de bank achter in de ruimte te nestelen. Haar hoofd liet zij tegen de leuning rusten, waarna ze de deken over haar heen trok. De oortjes van de iPod liet zij in haar oren verdwijnen, muziek welke haar altijd had kunnen kalmeren deed door de oortjes vloeien. Kalmering, slaap. Langzaam maar zeker zakte zij in een diepe slaap, een zacht, kalm geluid van ademhaling vulde de ruimte.

Onderwerp: Re: De bibliotheek za sep 17, 2011 4:42 pm

Ook beneden was alles verdacht stil, en Maria begon het nare gevoel te krijgen dat er zomaar iets of iemand vanuit een donker hoekje om haar nek zou springen. Door de kieren van openstaande deuren was alles donker. Als ze nou gewoon in haar overbelichte kamer was gebleven... Maar het was niks voor haar om zich verstoppen en al helemaal niet voor haar eigen huis. Dus opende ze een dichte deur en stapte voorzichtig naar binnen.
De ruimte was ouderwets ingericht en schemerig, er was namelijk maar één enkel raam dat de kamer moest verlichten. Daardoor viel haar het meisje op de bank pas op nadat ze naar het midden van de kamer was gelopen en haar blik langs de enorme boekenkasten was gegaan. "Jesus Christ," fluisterde ze, met haar hand op haar bonzende hart. "Je had wel even kunnen zeggen dat je er was," mompelde ze, meer om haar schrik weg te praten dan tegen het meisje. Maria liep naar haar toe en zag toen dat ze sliep. Ze ging op haar hurken zitten, twijfelend of ze haar wakker moest maken of niet. Misschien sliep iedereen wel om deze tijd. Dat zou verklaren waarom het zo stil was. Maar de stilte gaf haar de kriebels, en ze had iemand nodig om tegen te praten, haar te begroeten hier. The world had to know she'd arrived. Dus haalde ze de oordopjes van het meisje uit haar oren en zei op luide toon: "Hallo daar," hopend dat ze daar wakker van zou worden.

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Zij leek niet op te merken hoe de doppen uit haar oren verwijderd werden, hoe de muziek verstomde door dit feit, te diep in slaap was zij verzonken om dit op te merken. Echter deed de stem wel degelijk tot haar doordringen, de luide stem van een onbekende. Haar tengere lichaam schoot naar omhoog, wat maakte dat de fleece deken van haar schouders weggleed. Met grote, verschrikte ogen probeerde zij de bron van het geluid te vinden en wanneer deze verrassend dicht bij haar bleek te zijn, schoot zij naar achteren, hierbij vergetend dat achter haar de bank en een wand deden zijn. Wanneer zij de rugleuning van de bank voelde leken haar ogen nog een slag groter te worden, haast bang leek zij voor de jongedame voor haar. Vergelijkbaar was zij in dit moment met bambi, slechts in dit moment. Snel hierna wist zij zich te herstellen, het masker schoof voor haar gezicht, met een argwanende blik nam zij de persoon tegenover haar op. Iets van arrogantie leek achter in haar ogen te schitteren, terwijl haar vingers in de zakken van de joggingbroek verdwenen, zochten naar het de sigaretten die hier eerder in verdwenen waren.

Onderwerp: Re: De bibliotheek di sep 20, 2011 7:51 pm

Het meisje schoot vliegensvlug overeind en toen haar ogen Maria vonden keek ze vreselijk bang. Het was gewoon schrik, maar Maria schrok zo van haar onverwachte beweging dat ze vanuit haar gehurkte positie achteruit viel. Meteen daarna schoot ze in de lach. "Wow, dat was lame." Enigszins gegeneerd krabbelde ze overeind. "Al sinds ik hier binnenkom gaat m'n hart als een bezetene tekeer. Wat is dit? House of Horror?" Maria glimlachte naar het meisje, die zich ondertussen ook weer hersteld had. Ze keek niet bepaald vrolijk, maar hoe kon dat ook als je zo ruw uit je slaap werd gerukt? "Sorry dat ik je wakker maakte, maar ik vond het echt een beetje griezelig hier. Ik kon nergens een levende ziel vinden! Ben blij dat ik jou vond." Maria kwam overeind, rekte zich kort uit en ging toen op de bank zitten, haar benen in kleermakerszit. Het kwam niet in haar op dat het pas gewekte meisje het misschien niet leuk zou vinden dat ze naast haar kwam zitten, dus ze vroeg het ook niet. Wel stak ze haar hand naar haar uit. "Hai, ik ben Maria."

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Kalm luisterde zij naar de woorden welke de ruimte vulde, licht leek zij -voor zover mogelijk- meer naar de zijkant te schuiven toen er naast haar plaats genomen werd. Kalm maakten haar vinger het pakje sigaretten open, waarna zij een sigaret tussen haar slanke vingers nam. Hierbij nam zij de duister gekleurde aansteker, gesierd door rozen uit het pakje. Rustig bracht ze de sigaret naar haar lippen, om deze hiertussen te klemmen, kalm stak zij de sigaret aan, om vervolgens de aansteker en het pakje terug in haar zak te laten verdwijnen. Voorzichtig liet zij wat rook langs haar lippen gaan, terwijl zij nog steeds nauwlettend haast de bewegingen van het meisje in de gaten hield. Wanneer een hand werd uitgestoken, leek haar blik slechts meer arrogantie te bevatten en alsof dit met tegenzin ging, liet zij haar vingers met die van het meisje verstrengelen. Kort schudde zij de hand, waarna ze zich weer losmaakte van Maria. Bij de korte beweging had zij kort van haar naam genoemd. 'Za.' Kalm haalde zij de sigaret tussen haar lippen weg. 'Masquerate Bal.' Luidde haar korte verklaring voor het feit dat haast niemand in het huis aanwezig was.

Onderwerp: Re: De bibliotheek wo sep 21, 2011 9:52 pm

Het meisje dat zich voorstelde als Za had aarzelend haar hand geschud en keek ernaar alsof het bedekt was met stront. Maria verwachtte dan ook half en half dat ze hem zou afvegen. Maar ze vond het niet erg, ze was allang blij iemand te hebben gevonden.
Bij Za's korte maar krachtige uitleg waar de rest van de bewoners waren, sprong Maria's hart op. "Er is een bal? Wat gaaf!" Maria was niet het type dat overal haar domme glimlach opzette om aardig gevonden te worden, maar aan haar grote blije ogen was wel te zien dat ze opgewonden was. Za daarentegen had een verveelde uitdrukking op haar gezicht, en de sigaret in haar hand droeg nog eens extra bij aan die nonchalance. Het kon natuurlijk komen doordat ze net wakker was, maar Maria besloot het voor de zekerheid toch even te vragen. "Waarom ben jij dan nog hier? Hou je niet van dansen?"

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

De vraag welke de lippen van de jongedame deed verlaten leek haar licht ineen te laten krimpen, echter snel richtte zij zich ook weer op. Kalm nam ze de sigaretten weer tussen haar lippen waarna ze haar hoofd schudde. Nee. Ze hield niet van dansen, ze was dol op dansen, haar hart lag bij dans. Langs haar lippen liet zij een wolk van rook ontsnappen, terwijl zij Maria aan bleef kijken. Ze was enthousiast, de heldere ogen weerspiegelden het gevoel binnen in de jongedame, blijheid. Blijheid, Zahra. Ergens wilde zij graag zijn wie zij werkelijk was, echter de mens was te veradelijk om dit te doen, niemand wilde, kon zij nog werkelijk vertrouwen, te bang dat zij haar vervolgens in stukken breken lieten. Langzaam haalde zij haar vingers door haar korte, bruine lokken, ze leek te wachten op een reactie van Maria.

Onderwerp: Re: De bibliotheek do sep 22, 2011 2:53 pm

Als antwoord op haar vraag schudde Za haar hoofd, en Maria's wenkbrauwen raakten bijna haar pony toen ze haar verbaasd aankeek. "Echt niet?" Verwonderd ging ze verzitten. Er waren volgens haar maar twee redenen waarom mensen niet van dansen hielden; ze schaamden zich voor hun lichaam of ze schaamden zich voor hun dans. En terwijl Maria het meisje naast zich in zich op nam, kwam ze tot de conclusie dat de eerste optie alvast afviel. Ze had een prachtig figuur, en ook haar gezicht was om jaloers op te zijn. Het had iets exotisch, alsof ze uit het Midden-Oosten kwam. Dan kwam daar het donkere, glanzende haar nog bij dat haar gezicht omlijstte. "Damn girl, you pretty." Maria lachte beverig en haalde haar hand door haar haar, zich er niet van bewust dat ze Za's beweging spiegelde. "Maargoed, als jij niet gaat, blijf ik hier ook wel om je gezelschap te houden." Het was geen vraag. Maria ging ervan uit dat als Za het er niet mee eens zou zijn, ze het wel zou zeggen. Ze haalde haar eigen pakje sigaretten uit de zak van haar vest en stak er ook eentje op. Ze keek Za pas weer aan nadat ze haar eerste trekje had genomen. "Dus..." begon ze, en de rook baande zich een weg uit haar neus en mond. "Hoe lang woon jij hier al?"

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Zij merkte op hoe de wenkbrauwen van Maria naar omhoog rezen, bij het gebaar, welke zij als antwoord op de vraag had laten dienen. De verbaasde blik, de vraag welke haar gesteld werd lieten een lichte glimlach om haar lippen verschijnen, simpel door het feit dat het meisje tegenover haar zo onwetend deed zijn. Niets deed Maria weten over hoe zij werkelijk was, slechts een deel van haar naam was bekend voor haar, een fijn idee vond zij het dat Maria niet gezien had hoe zij zich had geopenbaard. Echter snel deed deze glimlach weer verdwijnen, gemengde gevoelens verwarde haar, want aan een andere zijde wilde ze dat gezien werd hoe zij werkelijk was. Een lichte zucht ontsnapte haar lippen, zij verwarde zichzelf. Licht draaide zij haar gezicht weg toen ze opmerkte hoe ze bestudeerd werd door Maria, de woorden van Maria charmeerde haar, echter was dit niet aan haar gezicht zichtbaar. Licht bewoog zij haar hoofd weer naar Maria, terwijl haar slanke vingers de sigaret tussen haar lippen wegnam. Heldere blauwe ogen, omlijst door een zwarte rand van oog potlood. Een lelieblanke huid en donker gekleurde lokken. Geen oneffenheid kon zij op het gezicht van de ander vinden. Wanneer zij hoorde hoe Maria zij, in het huis te blijven om haar gezelschap te houden. Het masker zou willen dat ze verdween, echter diep van binnen wilde ze graag wat gezelschap, dit gevecht binnen in haar maakte dat zij stil bleef. Pas klonk haar stem, toen een vraag haar gesteld werd. 'In ben hier ergens begin de avond aangekomen, tenminste dat denk ik.' Kort bleef zij stil, waarna ze opnieuw sprak. 'Je gezicht lijkt haast perfect. Geen oneffenheden.' Rustig nam ze een trek van de sigaret, om vervolgens de rook langs haar lippen te laten ontsnappen, waarna ze de sigaret weer tussen haar lippen klemde.

Onderwerp: Re: De bibliotheek do sep 22, 2011 8:40 pm

"Dat denk je?" Maria lachte, maar sloot snel haar mond weer. Normaal trok ze zich er nooit zoveel van aan, maar in het gezelschap van de rustige Za voelde ze zich net een hyperactief kind. Haar uitbundige lach leek daardoor nogal out-of-place. Een glimlach bleef echter wel achter. Het was altijd interessant met iemand te maken hebben die niet wist hoe lang diegene ergens was. Met uren was Maria ook nogal ruim, maar Za liet het klinken alsof ze niet wist of ze hier vandaag of gisteren was aangekomen. Nou ja, in elk geval waren het geen weken.
Toen Za weer sprak wendde Maria haar blik af. De blosjes die ze kreeg bij het compliment waren bijna onzichtbaar. "Tja, een handig bij-effect van wat ik ben. Elke keer dat ik terug in mezelf verander is mijn huid zo glad als babybilletjes. Ik wou dat ik dat had gekund in mijn puberteit, had me een hoop puistjes bespaard." Ze bracht haar sigaret weer naar haar mond. Het voelde goed er zo open over te praten. Thuis had haar familie ook wel geweten wat ze kon, maar ze was toch altijd op haar hoede in de buurt van andere mensen. Hier had iedereen iets speciaals, dus zouden ze haar niet gaan zien als een geval dat thuishoort in een dierentuin of in een laboratorium. En dat voelde veilig.
Ze schrok echter op toen de as van haar sigaret afbrak en op de bank belandde. "Fuck," zei ze zacht, terwijl ze het vliegensvlug op de grond schoof. Maar hoe snel ze ook gereageerd had, er was alsnog een lelijk plekje ontstaan. Ze stond op en keek zoekend om zich heen. "Asbak.. asbak.." fluisterde ze, met haar ogen de kamer scannend. Ze vond er een op een bijzettafeltje en nam hem mee naar de bank. Daar tikte ze voor alle zekerheid ook de rest van de overhangende as van haar sigaret, waarna ze er behulpzaam mee naar Za reikte.

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Een lichte glimlach deed om haar lippen komen, bij de vraag welke op haar woorden kwam, licht knikte zij met haar hoofd, terwijl ze een wolk van rook uit haar neus ontsnappen liet. Zij was niet een persoon welke strak op tijd lette, had er geen idee van welke tijd het was op dit moment, of haar aankomst gisteren was geweest of nog deze dag. Het deerde haar niet zo zeer, slechts wanneer zij afspraken staan had, welke van belang voor haar waren concentreerde zij zich op de tijd. Anders liet zij de tijd aan haar voorbij gaan. Kalm nam zij de sigaret tussen haar lippen vandaan, terwijl haar blik nog uit deed gaan naar de jongedame voor haar. Licht vragend rezen haar wenkbrauwen omhoog bij de woorden, die kwamen na haar compliment. Ze bezat veel kennis, genoeg kennis, echter de kennis over de gaven die hier rondliepen ontbrak. Slechts wist ze dat hier personen zoals zij zaten, anders. Ze had geen idee van welke gaven hier te samen bijeen waren gebracht. Ze zag hoe Maria opschrok toen as zich los maakte van de sigaret die zij gepakt had, een zacht gevloek klonk terwijl ze de as snel wegschoof, echter hiermee had ze niet weten te voorkomen dat een brandplek op de bank kwam. Kalm tikte zij de as van haar sigaret toen de asbak die Maria gevonden had, naar haar uitgestoken werd, waarna ze de sigaret weer tussen haar lippen klemde. 'Wat voor gave bezit je?'

__
Slecht stuk. Sorreh.

Onderwerp: Re: De bibliotheek za sep 24, 2011 2:07 pm

Za was een stil type, besloot Maria. Het kwam niet doordat ze net wakker was dat ze niet veel zei, of doordat ze verlegen was. Ze vond het gewoon niet nodig zoveel woorden aan iets te verspillen als Maria. Die vond het niet erg. Het maakte haar rustiger.
Maria grinnikte om wat Za vroeg. "Ik bezit helemaal niets, en al helemaal geen gave. Het is niet iets dat ik heb, het is iets dat ik ben." Ze nam een trekje van haar sigaret en wiebelde met haar hoofd heen en weer, alsof ze muziek hoorde. "Maar wat ik ben is een transformer. Ik kan veranderen in een zwarte panter." Ze bracht haar ogen naar Za en haar mondhoeken krulden zich. Het was écht lekker dit gewoon hardop uit te kunnen spreken. Ze gaf nogmaals een tikje op haar sigaret, zodat de as in de asbak tussen hen in belandde, en klemde hem daarna tussen haar lippen. Met beide handen maakte ze haar veters los en schopte haar schoenen uit. Dan zou het maar naar zweet gaan ruiken, langer kon ze de knellende gympies niet meer aanhouden. "Dus wat ben jij?" vroeg ze nieuwsgierig, toen ze haar benen onder zich had opgetrokken. Hoewel het voor haar heel natuurlijk had gevoeld toen ze erachter kwam wat ze was, wist ze dat het bijzonder was en was ze op onderzoek uit gegaan. Op die manier was ze er - na ook heel veel onzin doorgestreept te hebben - achter gekomen dat er meer mensen waren die net zo waren als zij, en ook dat er mensen waren die andere dingen konden. Het leek erfelijk te zijn, maar dat kon zij niet bevestigen aangezien ze geadopteerd was en uiteraard zelf geen kinderen had. Misschien dat Za haar daarin verder kon helpen.

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Haar vingers reikten naar de sigaret tussen haar lippen, om deze voorzichtig, kalm te rusten te leggen bij de asbak. Een lichte glimlach deed rond haar smalle lippen verschijnen, terwijl zij luisterde naar de kalme klanken, de zacht uitgesproken woorden, waar zij geen twijfel in ontdekken kon. Gemeend, eerlijk. Eerlijk. De glimlach werd van haar gezicht gewist door het enkele woord, welke zich in haar gedachten deed herhalen. Een herhaling, onderbroken door een vraag. Een vraag. Verzonken, verdronken haast was zij geweest in haar gedachten. Te ver was zij geweest om de vraag duidelijk mee te krijgen. Verwarring deed haar diepbruine reeën ogen vullen, terwijl zij naar Maria keek. ‘H-Het spijt mij.’ Als een fluistering verliet het excuus haar zachte lippen, terwijl zij haar slanke vingers door haar lokken liet strijken, slechts zodat zij zichzelf een houding geven kon. Het ging verkeerd, alles ging verkeerd. Ze hoorde hier niet. Instabiel, daarmee kon zij zich slechts beschrijven. Haar gezicht begroef ze in haar handen. Waarom? Voorzichtig, trillerig blies zij een adem uit, waarna ze haar handen liet zakken. ‘Ik heb je niet verstaan.’ De stukken die van het masker gevallen waren tijdens hun gesprek, leek zij teruggevonden te hebben, een neutrale houding nam zij aan, terwijl een koele blik haar ogen opnieuw vulde. Echter de vraag was of de jongedame tegenover haar dit opmerken zou.

Onderwerp: Re: De bibliotheek do okt 06, 2011 8:13 pm

Toen Za zich haperend verontschuldigde, dacht Maria dat dat was omdat ze haar had tegengesproken en verbeterd. Ze was dus al halverwege met zeggen dat sorry niet nodig was toen Za zich verduidelijkte. Maria klapte haar mond snel weer dicht en keek haar verbaasd aan. Ze was er toch zeker van dat ze duidelijk had gesproken. Misschien was Za een beetje doof. "Ik vroeg wat jij bent," zei Maria wat luider dan normaal. Een Reader was ze alvast niet, dan had ze gewoon in Maria's hoofd kunnen vinden wat ze vroeg, in plaats van het zo zenuwachtig te vragen. Dan bleven er als het goed was nog drie opties open. Maria keek Za met veel interesse aan, maar wendde haar blik steeds snel weer af om Za geen ongemakkelijk gevoel te geven. Met haar sigaret tussen twee vingers legde ze haar hoofd op de armleuning en staarde naar het plafond. Meer dan één trekje kon ze echter niet nemen voor ze weer overeind kwam. It was safe to say dat Maria niet goed stil kon zitten.

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Een blik van verbazing deed door de heldere ogen van de jongedame tegenover haar dwalen, toen zij haar vertelde, haar niet gehoord te hebben. Een blik, welke zij negeerde, een blik die zij beantwoordde met een blik die haar masker paste. Slechts neutraliteit lag op haar smalle gezicht, terwijl zij luisterde naar de vraag, welke zich herhaalde. Hoewel de jongedame steeds haar blik van haar gezicht liet afdwalen, deed een onaangenaam gevoel haar bekruipen. Had zij door dat een masker haar werkelijke gezicht verborg? Zag zij in wie zij werkelijk was? Wat zou zij doen met de informatie die zij opgeslagen had. Was zij hetzelfde als hem? Licht, haast onzichtbaar schudde zij haar hoofd, slechts om de gedachten welke door haar hoofd gingen, van zich af te schudden. Niets van deze gedachten wilde zij horen. Niets. ‘Oh. I-Ik ben een Mover.’ Niet geheel hersteld was zij, moeizaam verlieten de enkele woorden haar lippen, waarna zij haar slanke vingers zich een weg door haar lokken liet banen. Slechts om zichzelf een houding te kunnen geven. Instabiel.

Onderwerp: Re: De bibliotheek do okt 13, 2011 8:35 pm

Maria kreunde zachtjes toen Za weer stotterend en voorzichtig antwoord gaf. Het was bijna alsof ze geen antwoord wilde geven, maar dit toch met tegenzin deed. Waarom? Om Maria een plezier te doen? Dit was geen manier om een gesprek te voeren.
Zomaar weglopen was echter ook geen optie, niet zonder het gesprek tot een eind te laten lopen tenminste. Maria twijfelde of ze Za met haar gedachten zou confronteren, maar besloot dat toch niet te doen. Dit was een eerste kennismaking, daarop werd niks moeilijks besproken. Althans, niet voor Maria. Za leek al moeite te hebben met zich simpelweg voorstellen. Maar ze had tenminste gezegd dat ze een Mover was, niet de gave van Mover had. Of ze dat nou expres deed, het was iets om te waarderen.
"Goh, een Mover, huh?" zei Maria ongeïnteresseerd. Het was niet zozeer desinteresse, meer de verwachting dat Za er toch niet op in zou gaan en ze het dus niet hoefde te verbloemen. "Dat lijkt me best cool." Ze voegde hier expres geen vraag aan toe. Zo zou het minder op een ondervraging lijken, en als Za nu weer niets uit zichzelf zou zeggen, kon Maria zonder schuldgevoel opstaan en wegwezen. Haar sigaret kwam aan z'n eind, maar ze stak gewoon een nieuwe op. Ze had sinds vanochtend, toen ze van huis vertrok, niets gegeten, en de nicotine hielp de honger te verdringen.

Aantal berichten : 63 Registratiedatum : 02-09-11

Desinteresse. Haar ogen sloten, zich terwijl zij luisterde naar de woorden, welke de lippen van de jongedame deden verlaten. De woorden, waar desinteresse langs deed sijpelen, liet zij over haar heen komen, om, wanneer deze stroom van woorden eindigde haar ogen te openen. Verschillende gevoelens deden in haar duistere ogen samenkomen, smolten samen tot een niet te begrijpen geheel. Voorzichtig drukte zij haar tengere lichaam naar omhoog, kwam zij naast de bank te staan, waarna haar vingers reikten naar de bloedrode deken, die zij met zich meegebracht had naar de ruimte. Soepel sloeg zij de deken rond haar middel. Zij keerde zich tot Maria. ‘Dag.’ Een moeilijke glimlach, deed voor een kort moment haar lippen sieren, waarna zij zich van de jongedame wegdraaide. Weg. Met langzame passen bracht zij zich naar de deur, om door deze de ruimte te verlaten. Een eenzame traan deed over haar wang glijden. Instabiel.
_______
Fail. C:

Onderwerp: Re: De bibliotheek wo okt 19, 2011 10:19 am

What. The. Fack. Het meisje, dat totaal niet had gereageerd op Maria's woorden (behalve dan door haar ogen te sluiten), was opgestaan en met niet meer dan een een korte begroeting weggelopen. Met open mond keek Maria haar na. De deken had ze om zich heen gewikkeld, als een soort mantel, en ze leek wel een arrogante koningin die haar dienaar niets te zeggen had. Zo voelde Maria zich nu ook; een trouwe dienaar die zijn best had gedaan haar te behagen, in de steek gelaten als een vuile bananenschil. "It was nice meeting you, too!" riep ze Za na, en draaide toen haar ogen van haar weg. Wat een trut.
Nu Za echter weg was, had Maria wel ineens de hele bank voor zichzelf. Ze zette de asbak opzij, waarna ze languit onderuit zakte en met haar kousenvoeten naar het andere eind van de bank gleed. Een zucht van verlichting maande zich een weg naar buiten, gemengd met de sigarettenrook die ze had ingeademd. Na een dag reizen was het toch wel heerlijk om even uit te rusten op zo'n heerlijke bank. Slapen zou ze niet, daarvoor was de omgeving nog veel te onbekend, maar gewoon even liggen en genieten van de rust en het feit dat ze eindelijk op haar bestemming was aangekomen. Ze tikte haar sigaret af boven de asbak, die gevaarlijk op de rugleuning van de bank balanceerde, en sloot haar ogen bij het volgende trekje.

Onderwerp: Re: De bibliotheek wo okt 19, 2011 10:54 am

Haar ogen schoten echter weer open bij het horen van een schreeuw. Ze wist niet zeker of ze de stem herkende, Za had zo weinig gesproken en wat ze had gezegd had zacht geklonken. Deze schreeuw was hard en rauw, niets zoals de Za die net tegenover haar op de bank had gezeten. Maar wie kon het anders zijn? Zoveel mensen konden er niet in de hal staan, tenzij iedereen met een glas tegen de muur hen had zitten afluisteren, en dat leek haar sterk.
Maria kwam overeind en stootte daarbij lichtjes met haar elleboog tegen de asbak. Ze wist hem nog net op tijd tegen te houden voor hij zou vallen. Voor ze zekerheid zette ze hem snel op de grond, waarna ze opstond en naar de deur rende.

/Gone