De zolder

Admin Aantal berichten : 474 Registratiedatum : 17-07-11

Op deze zolder spookt het helemaal niet of wat je ook ooit gehoord hebt van wat mensen die ouder zijn dan je. Als je gekraak hoort zal het vast en zeker een bewonder zijn die het ontdekt of wel een muis die zijn weg zoekt. Op het tweede verdiep moet je dus een trap nemen die erg kraakt naar boven. Hij is niet erg hoog of lang. Dus echt lang tijd om te twijfelen heb je niet. Klaar om verborgen schatten te vinden onder het stof? Raar genoeg lijkt dit op een soort van kamer.

Spoiler:

Max. aantal personen: 2

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Zijn hand liet zij kalm los, wanneer zij de trap bereikte welke naar de zolder leidde, haar slanke vingers klemde zij vervolgens om de leuning welke zich langs de trap bevond. Voorzichtig zette zij haar voeten op de eerste trede, die hierbij een protesterend gekraak losliet, echter leek zij dit niet op te merken en voor zij dit zelf besefte had zij het gekraak van elke trede doorstaan en had ze de duistere zolder bereikt. Een glimlach sierde haar perzikkleurige lippen, terwijl zij naar het smalle raam liep, die slechts een streep van licht de ruimte in wierp. Kalm opende zij deze, om de frisse lucht de zolder in te laten sijpelen. Haar slanke vingers liet zij vervolgens de wanden onderzoeken, tot deze een kleine schakelaar vonden, welke zij omzette. Een kleine lamp knipperde voor een moment, waarna deze een zwak schijnsel door de ruimte verspreidde. Een verrukte blik deed in haar ogen verschijnen toen zij de piano ontdekte welke zich tegen één van de wanden bevond. Het was bijzonder dat de zolder eerder een kamer was dan een smalle, kleine rommelruimte. Haar blik liet zij door de ruimte dwalen, op zoek naar waar ze kon zitten.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

De smalle trap stond Hawel niet aan aangezien het leek alsof het ieder moment kon begeven. Eenmaal boven en het licht aan kon hij zijn ogen niet geloven. Een ouderwetse vleugel stond gelijk naar hem te glunderen. Deze moest vast en zeker veel geld waard zijn. Hij deed de witte doeken ervan die er nog maar half oplagen. De muffe geur van oude boeken en stof leek te vervagen toen Fait het raam opende. 'Mooie plek, hier. Dus wat wou je spelen?' Na het stof van de pianokrukt te ontdoen, nam de jongeman plaats en drukte een paar toetsen in. De piano klonk verbazingwekkend goed.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Ze liet haar blik naar de jongeman dwalen, welke haar naar hier gevolg had, toen zijn stem de serene stilte in de ruimte doorbrak. Een glimlach sierde haar licht gekleurde lippen, terwijl zij voor een moment haar smalle schouders ophaalde. Met kalme passen bewoog zij zich naar een robijnrode bank, welke zij onder een doek deed ontdekken. Met een soepele beweging ontdeed zij het meubel van de doek, wat een oude geur vrij liet komen, de doek liet zij kalm naast de robijnrode bank neervallen. In alle voorzichtigheid haalde zij het instrument van haar rug, welke zij vervolgens voor nam. Voorzichtig liet zij haar tengere lichaam op de bank neerzakken, een wolk van stof deed vrijkomen toen zij plaatsnam. Ze zag hoe Hawel plaatsnam op de pianokruk, na deze van zijn stof te hebben ontdaan, een helder geluid vulde de ruimte toen zijn vingers enkele toetsen indrukte. Voorzichtig liet zij haar vingers langs de snaren gaan, waarna ze voor een moment stopte. ‘Snow Patrol. Chasing Cars.’ Met een licht vragende blik keek zij hem aan, niet weten of dit hem bekend was, of hij dit spelen kon.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hij keek toe hoe het poppengestalte plaatst nam op een rode bank die helemaal bij haar paste. Met een jurkje en een kopje thee zou hij het volmaakte beeld krijgen van een pop in een poppenhuis. Even schudde hij zijn hoofd bij deze gedachten. Zelf wist hij niet meer opeens wie hij was of waar hij moest aandenken. Duidelijk vond hij Faith betoverend, net een klein elfje, maar om zichzelf te verliezen in haar was het te vroeg. Daarbij verdiende ze zoveel beter.
Eindelijk kon hij zich op wat anders focusen bij de woorden van de band en het liedje dat ze koos. Snow Patrol kon heerlijk klinken en de tekst was romantisch in zijn oren, de stem van de zanger treurig, maar als Faith zou zingen zou het als dat van een nachtegaaltje klinken. 'Ja, ik ken het.' Hij stelde het nummer voor in zijn hoofd, kende de melodie en sloeg een paar toetsen aan. 'Ben je klaar?'

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Ze hoorde hoe zijn stem de stilte deed doorbreken, die voor een moment gevallen was na dat haar stem geklonken had, haar woorden hadden niet als een vraag, echter als bevestiging geklonken, toch had zij hem vervolgens met vragende blik in de ogen aangekeken. Voor een moment sloot zij haar ogen, zij liet kort de muziek in haar hoofd spelen, voor een moment liet ze de sfeer en het gevoel van het nummer door haar slanke lichaam gaan, waarna zij haar ogen weer opende. Licht knikte zij met haar hoofd toen hij haar vroeg of ze klaar was, waarna ze haar vingers naar de snaren bracht. Kalm sloeg zij de eerste noten aan, waarna wat later haar stem zich bij de muziek voegde. Zacht klonk haar stem in de oren, het gevoel welke het lied behoorde te hebben liet zij door haar lichaam stromen, wat maakte dat dit gevoel terug hoorbaar was in haar stem. ’ We'll do it all. Everything. On our own. We don’t need. Anything. Or anyone. If I lay here. If I just lay here. Would you lie with me and just forget the world?’

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Kippenvel leek zijn huid te teisteren toen hun samenspel weerklonk. De zachte snaren, hij die zachtjes de piano streelden met zijn vingers en haar zoette stem zorgde ervoor dat hij zijn ogen wou sluiten. Het moment wou nemen om helemaal tot rust te komen. Het geluid van haar stem zorgde ervoor dat hij betoverd werd. Normaal zou hij niet zo maar met iemand samen spelen of op een zolder kruipen. Toch had hij dat met haar gedaan. Wou zij iets met hem te maken hebben ook al wist ze totaal niet hoe hij was. Wat hij kon doen. De verleiding om te zingen was groot, maar in plaats van zijn mond open te doen, opende hij zijn ogen weer. Hij zat op een magische plek, dat kon niet anders.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Kalm sloot zij haar ogen, om geheel in hun samenspel, de muziek op te gaan. Haar vingers raakten kalm de snaren, voorzichtig alsof zij bang was het moment te breken als ze te bruut zou gaan spelen. Het wonderbaarlijke moment waar zij van genoot, zij vond het fijn in de aanwezigheid te zijn van de jongeman. Hij was anders, echter niet zoals zij van anderen verschilde, hij deed anders op een eigen manier zijn, een ieder was anders op zijn eigen unieke wijze. De samensmeltende klanken lieten een rilling over haar rug lopen, terwijl nog haar zoete, zachte stemgeluid de stoffige ruimte deed vullen. De ruimte voelde vertrouwd aan, al was zij hier nooit eerder geweest. ‘I don't quite know. How to say. How I feel. Those three words. Are said too much. They're not enough. If I lay here. If I just lay here. Would you lie with me and just forget the world?’ Een glimlach sierde haar lippen, er was iets anders aan de ruimte. ’ Forget what we're told. Before we get too old. Show me a garden that's bursting into life. Let's waste time. Chasing cars. Around our heads. I need your grace. To remind me. To find my own’

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Haar stem liet hem helemaal tot rust komen. Het verlangen om met haar mee te zingen werd iedere woord dat zij zong groter. Echter zorgde dit dat hij zich vreemd voelde. Afhankelijk van haar, maar zijn geweten suste hem dat het oké was. Dat zij oké was. Meer dan oké. 'All that I am. All that I ever was. Is here in your perfect eyes; they are all what I can see.' Terwijl hij zong keek hij haar kant op. 'I don't know where. Confused about how as well. Just know that these things never will change for us at all.' Een kleine pauze werd gehouden zoals de muziek het wilde. 'If I lay here. If I just lay here. Would you lay with me and just forget the world?' Een glimlachje kwam om zijn lippen terwijl hij de laatste paar noten afspeelde. Nog nooit had hij zo gezongen voor iemand.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Haar ogen opende zich toen zij hoorde hoe een heldere stem zich bij de hare deed voegen, haar blik liet zij dwalen naar de jongeman, welke zich aan de vleugel bevond, immers slechts hij kon de bron zijn van de tweede stem. Een glimlach deed om haar lippen verschijnen, terwijl zij hem in de ogen keek, die een diepbruine kleur hadden, die nog steeds haar deden verwonderen. Een glinstering was in haar helder groene ogen zichtbaar, terwijl zij de laatste noten, evenals Hawel speelde. Met een kalm gebaar zette zij de gitaar weg, tegen de robijnrode bank, waarna ze haar blik weer naar de jongeman liet dwalen. ‘Je muziekspel. Je zang.’ Voor een moment leek zij te twijfelen over welke woorden ze gebruiken moest, waarna ze haar zin afrondde. ‘Het was prachtig. Ik vond het fijn.’

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hij keek toe hoe zij haar gitaar aan de kant zette terwijl zij enkel naar hem keek. Met lovende woorden overspoelde hij haar. Of, toch zo kwam het voor hem over. Zijn blik ging terug naar de toetsen die opeens heel intressant leken. 'Bedankt,' mompelde hij terwijl hij zijn muts nog een beetje beter op zijn hoofd deed. Echter wist hij zich geen houding te geven aangezien hij adrealine voelde en zich schaamde. 'Jou stem klinkt erg aangenaam vooral als je zingt,' bekende hij meer tegen de piano dan tegen Faith zelf. 'Normaal zing ik niet voor iemand of bij iemand.'

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Zij zag hoe zijn blik naar de toetsen van de vleugel dwaalde toen zij hem een compliment gemaakt had over zijn spel en zang. Het zachte gemompel dat zijn lippen deed verlaten wist zij te verstaan als een 'Bedankt'. Ze merkte op hoe hij hierbij zijn muts beter op zijn hoofd deed, een lichte glimlach kwam om haar lippen bij de woorden welke zijn lippen verlieten, waarvan ze wist dat deze voor haar waren bedoeld. Bij zijn volgende woorden deed haar lichte glimlach, naar een openlijke lach veranderen, terwijl zij hem met haar grasgroene ogen aankeek. 'Ik ben blij dat je het met mij hebt willen delen. Dankjewel.' voor een kort moment liet ze haar vingers door haar helrode lokken gaan. Een zacht gegrinnik verliet haar lippen toen de rechte pony geheel uit model terug viel. Met een snel gebaar streek ze de pony strak, waarna haar blik weer naar Hawel ging.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Ook lachte hij even om het ietwat "rare" kapsel dat opeens tevoorschijn getoverd was. 'Graag gedaan, Fait. Waarschijnlijk zou ik het ook niet met iemand anders willen delen ook al zou ik at kunnen.' Even glimlachte hij zwakjes naar haar om daarna naar zijn toetsen te kijken. Die grasgroene ogen waren prachtig. Opeens kreeg hij de melodie van Never Say Never van The Fray in zijn hoofd. Hierdoor begon hij weer te spelen. 'Some things we don't talk about. Rahter do without and just hold a smile. Falling in and out of love. Ashamed and proud of, togheter a while. You can never say never, while we don't know when, but time and time again. Younger now than we where before.' Even slikte hij. 'Don't let me go. Don't let me go. Don't let me go.' Deze drie woorden herhaalde hij nog drie keer. 'Picture, that you are the queen of everything.' Nu had hij al zijn moed verzameld waardoor hij haar diep in de ogen keek. 'Far as eye can see under your command. I'll be your guardian when all is crumbeling. I'll steady your head...'

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

De lach welke zijn lippen deed verlaten, lieten een open glimlach om haar perzikkleurige lippen verschijnen, een glinstering was in haar helder groene ogen, zij vond het fijn de jongeman zijn lach te horen. Elk van zijn woorden vond zij fijn te horen, wetend dat de jongeman geen leugens tegen haar sprak, dit wetend zonder dat zij zijn gedachten hoorde. Geheel afgesloten had zij zichzelf voor zijn gedachten, niet wilde zij hem leren kennen door de gedachten te horen welke door zijn hoofd deden gaan. Zij zag hoe zijn blik naar de toetsen van het instrument dwaalden, een blik van verwondering deed in haar heldere ogen verschijnen, toen zij zag hoe hij zijn vingers naar de toetsen bracht, toen hij opnieuw begon te spelen. Zij luisterde naar de woorden die zijn lippen verlieten, wachtte af of zijn blik zijn weg terug naar haar vinden zou. Een zachte kleur deed haar wangen kleuren, toen zij hem na korte tijd van spelen, diep in de ogen keek, wat zij beantwoorde door hem evenals diep in de ogen te kijken. Zij had het gevoel of zij met haar tengere lichaam in het drijfzand van zijn diepbruine ogen was geraakt, opgeslokt werd ze door zijn ogen. ‘You can never say never, while we don't know when, but time and time again. Younger now than we where before.’ Als een zachte fluistering klonk haar stem, terwijl zij de muziek volgde. ‘Don't let me go. Don't let me go. Don't let me go.’ Zoals hoorde, herhaalde zij deze woorden nog driemaal.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hawel hield wijselijk zijn mond toen hij haar aanvulde. Op zijn lippen was een glimlach af te lezen. Zijn ogen vertoonde een zachte emotie. De kleur rond haar wangen vond hij liefelijk. Opeens voelde hij zich best aangetrokken tot haar. Ze was prachtig, dat stond vast en dit meer dan enkel van het uiterlijkheid uitgaand. Zijn vingers vonden moeiteloos hun weg en ook zo deed zijn voeten. 'We're pulling apart and coming together again and again. We're growing apart but we pull it together, together again.' Bij deze laatste twee woorden ging hij oog zingen zoals het originele liedje het niet weten en hield hij het laatste woord aan. 'Don't let me go. Don't let me go. Don't let me go.' Deze woorden herhaalde hij drie keer na elkaar en dit nog twee extra keer in geheel. Zijn vingers drukte een paar laatste toetsen in terwijl hij met een glimlachje wegkeek. Hij was lichtjes beschaamd.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Nadat zij deze regels van het lied gezongen had sloot zij haar mond, liet zij haar zacht gekleurde lippen op elkaar, terwijl een lichte glimlach haar lippen sierde. Zij luisterde naar zijn stem, een stem die zij fijn in de oren vond klinken. Voorzichtig trok zij haar slanke benen naar omhoog, om deze vervolgens met haar armen te omsluiten. Haar hoofd liet zij rusten op haar knieën, zonder haar blik van zijn ogen te laten wijken. Een gevoel van teleurgesteldheid deed door haar lichaam gaan, toen zijn vingers de laatste toetsen indrukten, waarna hij zijn blik met een glimlach om zijn lippen van haar afwendde. Het voelde alsof zij uit het drijfzand getrokken werd, terwijl zij zo juist haar lot geaccepteerd had. Alsof zij het leven terug ingetrokken werd, terwijl zij net geaccepteerd had dat ze zou sterven. Het gevoel welke door haar tengere lichaam ging, deed in haar heldere ogen weerspiegelen.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Eindelijk vond hij een soort van rust: Hij had het lied af gezongen, hij had voor haar gezongen en enkel voor haar. Toen hij weer op keek zag hij hoe het stralende gezicht plaats gemaakt had voor een droevig meisje. Even rekte hij zich uit en keek naar het beeld voor zich. Haar lichaam leek nu nog meer breekbaar en het enigste wat hij wou was haar stevig in zijn armen nemen en knuffelen. Zachtjes klopte hij op de plaats langs zich, deels ook op zijn knie. 'Zal ik je misschien leren een stukje te spelen?' Deze vraag kwam stil. Zelfs voor hem voelde het raar in zijn mond. Hawel wou Faith niet verdrietig zien. Enkel glimlachend met opgeheven hoofd.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Licht leek zij op te klaren toen de jongeman zich weer tot haar deed keren, echter bleef de heldere glinstering uit haar ogen tot het moment dat hij op de plaats langs hem klopte. De woorden welke zijn lippen deden verlaten, maakte dat zij traag haar armen om haar benen weg haalde, om deze vervolgens kalm naar omlaag te laten zakken. Voorzichtig drukte zij haar tengere lichaam omhoog uit de robijnrode bank, om met kalme passen naar hem te lopen. Een glimlach deed terug om haar lippen verschijnen, terwijl zij zich zacht tegen de jongeman aan nestelde. Haar slanke vingers legde zij op enkele van de toetsen te rusten, waarna zij hem in de ogen keek. 'Graag.'

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hawel voelde haar lichaam tegen het zijne terwijl hij nadacht over een liedje. Even sierde een glimlach om zijn lippen terwijl hij haar aankeek. Het was bijzonder om haar naast hem te hebben. Ze had zo'n rustgevende uitstraling die hem erg goed doordrong. De omgeving hielp er maar al te goed bij. Voor een moment kwam het idee naar bovendrijven dat hij het zou moeten bijleggen met Brian, maar al snel liet hij dit varen. Het zou er wel nog eens een keer van komen. Enkel zou dat moment niet nu zijn. Hoe hard hij zijn hersenen leek te pijnigen, hij kwam niet op het juiste liedje. 'Welk liedje wil je leren?' Hij kende veel muziek dus het zou hem ook wel moeten lukken om dat ene liedje na te spelen dat ze wou. Of het gemakkelijk zou zijn voor haar was iets anders.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Zij luisterde toen zijn stemgeluid, liet voor een kort moment zijn woorden, welke zijn lippen verlaten hadden op zichzelf inwerken, waarna zij hem een dromerige glimlach toonde. 'Tell me that you love me. Victoria Justice.' Evenals een dromerige klank deed in haar zachte, heldere stem klinken. Haar slanke vingers liet zij enkele toetsen met voorzichtigheid indrukken, waarna zij haar vingers verplaatste, om andere toetsen voor een moment te raken. Een korte melodie, welke zij simpel bedacht, klonk door de ruimte, waarna zij haar handen ineen vouwde. Haar handen liet zij voorzichtig op haar schoot rusten, terwijl zij haar blik weer naar de jongeman aan haar zijde bracht, aangezien deze hier voor een kort moment vandaan geweest was, toen zij gespeeld had.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Blijkbaar maakte Faith hem het niet al te gemakkelijk. Daarbij had hij nog nooit van die zangeres gehoord. Verbazingswekkend speelde ze een stukje. Hierdoor dacht hij voor een paar seconde dat ze hem in de maling nam en dus al kon piano speelde. Eerdere twijfel overviel hem weer terwijl hij juist probeerde te redeneren. 'Ik ken het niet.' Deze woorden sneden de stilte die er was op gekomen. Ze klonken best hard en hij had hier langer geen zin meer in. Echter wist hij niet hoe het kwam. Ze heeft toch niks gedaan? Hawel sloot zijn ogen. 'Tell me that you love me.' Haar stem kwam naar bovendrijven. 'Was dat het? De melodie...'

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Zij hoorde hoe zijn woorden door de stilte sneden, licht leek zij op te schrikken van de redelijk luide woorden die zijn lippen verlieten. Haar blik liet zij rusten op de jongeman welke zich aan haar zijde bevond, zijn handelingen volgde ze met haar helder gekleurde ogen. Zij luisterde, toen zijn stem weer deed klinken. Een zwakke, voorzichtige glimlach verscheen om haar lippen. 'N-Nee. Hawel. Ik weet de toetsen te vinden, weet hoe noten klinken. Echter, ik improviseer slechts, ik speelde een melodie gevangen in mijn hoofd. Het spijt mij als ik je in verwarring heb gebracht.' Haar benen trok zij lichtjes op, om hier haar armen om te vouwen. Haar hoofd legde zij op haar knieën, haar lokken als hellevuur deden als gordijnen om haar gezicht vallen, ontnamen het zicht op haar smalle gezicht.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hij walgde van zichzelf bij het horen van die toon in haar stem. Ze leek bang en dat helemaal toen ze zich zo klein maakte. Met verdriet in zijn ogen keek hij haar aan. Wat kon hij soms toch een monster zijn. 'Volgens mij is het beter als je uit mijn buurt blijft. Het is niet goed voor je om dichtbij proberen te staan. Het lukt je toch niet. Ik kan niemand binnen laten.' Zijn ogen weken af naar de piano. 'Veel geluk ermee. Dag Faith.' Meteen stond hij op. Hawel wou geen ruimte laten voor haar woorden. Ze mochten hem niet achtervolgen. Met haast paste hij naar de deur en sloot deze hard om daarna van de trap af te sprinten. Hij moest weg. Weg van haar.

- Gone

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Haar hoofd deed zij naar omhoog brengen, kort nadat ze deze op haar knieën had laten rusten. Ze zag hoe verdriet door zijn diepe, donkere ogen ging, toen hij haar aankeek. Een gevoel van spijt deed haar tengere lichaam beheersen, terwijl zij niet zo zeer spijt hoefde te hebben, toch voelde zij spijt. Een gevoel welke met meer kracht door haar lichaam raasde toen de jongeman haar verliet, zij had niet gewild dat hij vertrok. Ze voelde zich schuldig om zijn vertrek. Nauwer sloot ze haar armen om haar benen en voor een moment had ze het gevoel, dat tranen zouden vloeien. Traag liet zij haar benen vrij en liet ze deze zakken. Met twijfels in haar heldere ogen legde zij haar slanke vingers op de toetsen. Voor een kort moment vulde een droeve melodie de ruimte, waarna zij van de kruk opstond. Haar slanke vingers reikten naar de gitaar, die ze op haar weg naar de trap om haar rug deed. Met gehaaste passen daalde ze de trap af, zijn woorden waren tot haar doorgedrongen, toch wilde zij de jongeman niet loslaten. Licht glinsterden haar gras groene ogen.

-Gone-

Admin Aantal berichten : 474 Registratiedatum : 17-07-11

Per toeval had zij de trap ontdekt en na een snel kijkje achter de donkere deur was ze teruggelopen om haar schetsblok, kleurtjes en tekengerei te gaan halen. Ook ging haar iPod mee met haar boxen en had ze sigaretten en nog een restje wijn in haar tas zitten. In haar handen droeg ze een zacht kussentje van haar bank en een wollen dekentje. Haar benen zaten echter nu in een strakke jeansbroek met daarover een los hangend truitje dat vintage leek. Nog steeds droeg ze niks aan haar voeten. Klaar om zich te verdiepen in de zolder. Haar kamer kwam echter haar strot uit.
Met een glimlach trad Isemay binnen en rukte het doek van de oude zetel af voor daarna haar spullen er te plaatsen. Met een glimlach liet ze haar vingers langs de ruggen van de oude boeken glijden en nam er enkele Jane Austins uit die haar aanstonden en andere romantische verhaaltjes. Haar namiddag en avond zouden lui worden en relaxend. Tekenen zorgde ervoor dat ze haar emoties kwijt kon, drnak hielp haar te vergeten, nicotine maakte haar rustig, net zoals de omgeving en boeken zouden haar vullen met nieuwe ideeën.