De muziekkamer

Lucy glimlachte enkel toen Roxy haar dankbaar aan keek. Ze wist hoe vervelend het kon zijn dat mensen vroegen wat er was of hoe vervelend het was om afgewimpeld te worden met een "niets" terwijl er duidelijk meer was dan niets. Hoewel ze het niet echt erg vond om niet over serieuze dingen te praten vond ze het fijn om niet gelijk serieuze dingen te bespreken. Lucy proosten met Roxy mee en nam een grote slok waarvan ze de smaak nu wel wou proeven zonder half proestend het door te moeten slikken. 'En, heb je al wat andere mensen in dit huis ontmoet of niet?' vroeg Roxy. Toen Lucy antwoord wou geven mompelden ze iets over haar motor waardoor ze even wachtte met haar mond open te trekken. 'Nee.' antwoorden ze 'Dit was ook pas de eerste kamer, naast de hal en mijn kamer dan, waar ik naar binnen stapte.' Lachte ze. 'Weetje, ik mag jou wel.' dacht ze hardop terwijl ze zich afvroeg wat ze gezegd kon hebben over een motor. Ze bedacht zich de motor die buiten stond en vroeg zich af of die dan misschien van Roxy was. 'Is die motor die buiten staat van jou?' vroeg ze dan ook hoewel ze het antwoord eigenlijk al wist.

'Toch wel? Jij bent ook wel aardig, weetje.' Lachtte Roxy. Lucy glimlachte enkel als reactie. Vaak had ze dat niet meer te horen gekregen, maar Roxy was duidelijk geen reader dus wist zij veel. Over de vraag of het haar motor was geweest leek Roxy te twijfelen. 'Ja, ik denk het.' antwoorden ze twijfelachtig gevolgd door een definitief antwoord wat meer klonk als besluit 'Ja, hij is van mij.' Hoe kun je nou twijfelen of het je motor is of niet? Ging er een moment door Lucy's hoofd heen, maar ze besloot dat het haar eigenlijk niet zo veel uit maakte. Het was in ieder geval niet die van haar. Lucy nam een flinke slok uit het blikje en zag vervolgens dat het randje van het blikje rood was geworden door haar lipstick. Ze lachte even om zichzelf en gaf daarna Roxy een idee waarom ze was gaan lachen. 'Bierblikjes zijn niet gemaakt voor lipstick dragende mensen.' Lucy dronk misschien nog wel het liefst bier als het om alcohol ging, heerlijk een gekoeld blikje bier. Vaak genoeg was ze tot de conclusie gekomen dat lipstick en blikjes niet samen gingen en toch vergat ze het telkens weer waardoor ze vaak genoeg uit het niets in de lach schoot. Mensen die haar niet kenden die dachten daardoor vaak dat ze wel heel slecht tegen alcohol kon, maar niets was minder waar.

Ze lachte even om het grapje van Roxy. "Bedankt," zei ze enkel op het compliment dat ze zijdelings maakte. Haar mondhoeken krulde even vrolijk omhoog. "Verschillende Parfumeries, soms hebben ze het ook in een apotheek, stiekem keek ik altijd waar het in de aanbieding was." Ze merkte van zichzelf dat ze in de verleden tijd sprak. Eigenlijk verwachte ze dat er hier niet verschillende parfumeries en apotheken waren, maar merken kon ze altijd nog bestellen. Lang leve internet. Ze goot even wat bier haar keel in waarna ze het rode randje wegveegde met haar duim. "Daar wil ik niet over praten" zei ze alsof ze een verwend kind was dat stellig iemand dwars wou zitten. Echter lachte ze al snel "Ben je bekend met de vier krachten? Ik heb waarschijnlijk de gene die je het minst verwacht" Ze doelde hiermee op haar lengte en smalheid, ze was niet bepaald een persoon waarvan je zou verwachten dat ze een grote kracht had. "En jij?"