Uiteindelijk vond hij een kamer waar zijn naam opstond. Zachtjes opende hij de deur en zag een mos kleurige kamer, het was niet erg groot zoals Paige haar kamer was geweest maar precies goed. Hij hield niet zo van luxe, voor hem was het kleinste dan ook al genoeg. Met een zucht ging hij zitten op zijn bed en haalde zijn handen door het haar. Waarom was hij hier ook alweer? Hij had vreemde geruchten gehoord en vroeg zich dan ook af of het waar was. Red keek omhoog naar het plafon, waarom was Lacie hier eigenlijk? Lacie, altijd vroeg hij zich af hoe het met haar ging, waar ze was en of ze het goed had? Ze was altijd in zijn gedachten en Red maakte zich dan ook altijd zorgen om haar, desondanks dat had hij nooit het vermogen gehad om haar op te zoeken, hij was te laf geweest... hij had zijn eigen zusje in de steek gelaten, de reden... die zou Lacie toch nooit kunnen begrijpen.