De kamer van Hawel

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Deze slaapkamer moet een warme, gezellige, maar vooral persoonlijkheid uitstralen. Hawel is dan ook helemaal terug te vinden in deze kamer. Zo zijn drie van de vier muren donkerrood geverfd. Dit zorgt voor een zeker warme uitstraling. De muur waar het raam in staat met uitzicht op de opslagplaats is koel blauw behangen met hier een patroontje op. Zijn rode gordijn vrolijkt dat dan ook weer op.
Zijn vloer is van hout en heeft ook een zekere warme kleur. Deze is hetzelfde als dat van het kader en al zijn houten meubilair. Zo heeft hij een tweepersoonsbed dat er meestal rommelig bij ligt, een bureau, kast en nachtkastje. Ook heeft hij een houten rek met hier een verzameling van een tal van boeken. Deze wordt vaak terug uitgebreid. Zijn bureau is nogal rommelig en er staat altijd wel een laptop op. (Niet dus het oude machine van de foto) Ook heeft hij op zijn nachtkastje vetplantjes staan. Misschien niet echt normaal voor een jongen, maar toch zijn deze een belangrijk aspect. In de hoek, naast de deur om naar de badkamer te gaan, staan twee zitzakken. Eentje in de kleur zwart, de andere in de kleur rood. De muur aan zijn bed is bezaaid met posters, tekeningen en foto's...
In zijn badkamer zij de kleuren: bruin, rood en wit terug te vinden. Hij heeft een wasbak met spiegel, tolit, kastjes en rekje voor zijn handdoeken en toiletspullen. Daarbij heeft hij ook een douche met rood gordijn ervoor.
Gebaseerd op en met dan aan Nina aka Brian:

Spoiler:

Regels:
-Kloppen, wachten op een antwoord en dan pas binnenkomen.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hawel bekeek iedere deur onderzoekend of er een plaatje met zijn naam op hing. Op enkele deuren stonden meisjesnamen, maar hij kwam er ook nog tegen van jongens. Het viel hem op met hoeveel mensen hij samen zou moeten leven. Even keek hij over zijn schouder naar Brian. 'Ga me niet vertellen dat je die koffers nog niet aan je rug voelt,' lachte hij een beetje. Op één of andere manier was hij een beetje relaxter.
Hah! Eindelijk! Hij deed de deur open waar met sierlijke letters zijn naam op stond. Eenmaal in zijn kamer keek hij zijn ogen uit. Als hij had mogen kiezen hoe hij het zou willen had het er ook zo uit gezien waarschijnlijk. Niet te luxueus zoals hij het graag had. Zijn rugzak belandde op het bed, de koffer op de grond.

Onderwerp: Re: De kamer van Hawel ma aug 15, 2011 4:06 pm

Toen Brian boven aangekomen was had Hawel net zijn kamerdeur gevonden. "Van dit kleine stukje? Naah, ik ben wel erger gewend," grapte hij terug. Hawel stapte voor hem uit zijn eigen kamer in en Brian zette diens twee koffers bij de andere. Hij keek even kort om zich heen om zich te oriënteren. "Nou makker, ik weet niet hoe je het doet, maar jij laat je kamer er al verwaarloosd uit zien voor je er bent ingetrokken." Hij liet zich op het bed neerploffen. "Dat doe je goed."

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hawel fronste even licht zijn wenkbrauwen bij de woorden van Brian en liep even naar het raam om deze open te schijven. 'Wel kerel, om eerlijk te zijn hou ik ervan hoe hij er uitziet. Hij past bij me. Enkel hoop ik dat ik niet de verwaarlozing uitstraal.' Bij zijn laatste woorden grijnsde hij. Het eerste "grapje" sinds lange tijd. Zodra dit hem te binnen schoot, stopte hij met grijnzen. Vast en zeker had het er idioot uit gezien. De drumstokjes kwamen op het nachtkastje ter recht en even trok hij zijn muts nog een beetje beter over zijn oren. Uitpakken kwam later wel. 'Je wou dus de woonkamer in?'

Onderwerp: Re: De kamer van Hawel di aug 16, 2011 12:31 pm

Brian fronste even toen Hawels grijns van zijn gezicht smolt en er een bedenkelijke blik voor in de plaats kwam. Man, zijn wisselden sneller dan een kip tok kon zeggen. Maar hij herstelde zich snel weer. "Eh, ja. Tenminste, dat lijkt me gezelliger. Ik neem aan dat er daar wel mensen zijn?" Wat voor jeugdhuis zou dit anders zijn, als iedereen maar op z'n eigen kamer ging zitten?
Brian stond op van het bed, en realiseerde zich nu pas dat het misschien niet zo netjes was om op een vreemde z'n bed plaats te nemen, zeker niet als het voor hem de eerste keer was dat hij hier kwam. Maar God allemachtig, hij was nou eenmaal niet opgevoed met etiquette. Hoe kwam hij er nu überhaupt op? Hij keek naar Hawel, en verjoeg de behoefte om op z'n lip te bijten. De ruimte leek ineens te klein voor hen tweeën. Iets aan die jongen zorgde dat hij zich niet op zijn gemak voelde, maar wat het precies was wist hij niet. "Zullen we even kijken dan? Of wil jij eerst je koffers uitpakken?"

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Zelf begreep Hawel de uitdrukkingen van Brian niet al te best. Echter wist hij dat hij zeker niet de gemakkelijkste was om mee op te schieten, maar zijn "nieuwe vriend" kon hem ook altijd af poederen als hij dat wou. Zelf zou hij er niet veel mee inzitten. Als antwoord op Brian zijn vraag haalde hij even zijn schouders op. 'Uitpakken is niet bepaald het liefste wat ik doe dus dat kan nog wel wachten.' Mensen moesten er niet bepaald voor hem daar zijn. Liever even een beetje rust rond zijn hoofd, hoewel hij niet alleen wou zijn. Misschien kon hij wel nog wat contacten leggen. Rustig aan deed hij zijn deur open. 'Ga jij dan even voor?' zei hij terwijl hij al één stap uit de kamer was.

Onderwerp: Re: De kamer van Hawel di aug 16, 2011 6:10 pm

"I know the feeling," zei Brian, terwijl hij aan zijn eigen bagage dacht. "Het grootste deel van mijn kofferinhoud ligt ook nog op de grond."
Hawel deed de deur open, maar in plaats van zelf naar buiten te lopen, vroeg hij Brian voor te gaan. Goh, die had er ook veel zin in. Hij mocht ook gewoon in zijn kamer blijven als hij geen zin had om mee te gaan. Maar Brian zei er niets over, hij voelde er niets voor om weer alleen over te blijven. Bovendien, misschien werd hij straks wel wat losser, hij was immers pas net aangekomen.
Zonder nog meer te treuzelen dan ze al deden liep hij langs Hawel, snel en zonder hem aan te raken. Misschien moest hij zelf ook eens chill doen, hij kreeg nog steeds de kriebels van die jongen.

/Gone

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Lichtjes fronste hij weer. Niet te geloven dat hij al een freak was. Niemand snapte Hawel. Ze dachten altijd dat ze dat deden, maar ze wisten er niets van. Zelfs Brian niet en hij had dan nog wel de zelfde gave. Misschien kon deze beter zijn geduld bewaren.
Rustig volgde hij Brian, sloot de deur achter zich en nam de weg naar de woonkamer in zich op.

- Gone -

Admin Aantal berichten : 474 Registratiedatum : 17-07-11

Hawel liep zijn kamer binnen en liet zich op zijn on-opgemaakte bed vallen. Meteen liet hij zijn iPod luid spelen en dit dan wel op de muziek van Rise Against. '... I don't need your help now, You will let me down, down, down! ...' Zong hij mee. Hoewel het originele iets van schreeuwen en zingen bij elkaar had. Hij hield van deze muziek. Kwaad ritste hij zijn koffers verder open.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Met kalme passen deed ze zich door de smalle hal verplaatsen, waar verscheidene deuren aan verbonden deden zitten, en achter deze deuren deden slaapvertrekken zijn. Haar blik liet ze langs de deuren te dwalen, al deed het niet moeilijk te ontdekken zijn waar de jongen in verdwenen was, aangezien slechts door één deur luid muziek heen kwam, ondanks dat deze deur gesloten was kon zij de muziek woord voor woord verstaan. Ze glimlachte bij het horen hoe Hawel met de muziek die klonk meezong. Kalm bracht zij haar hand naar de deur toen zij hier eenmaal voorstond, terwijl zij op een fluisterende toon ook de muziek wachtte. Zachtjes liet zij haar hand een paar maal op de deur belanden, waarna zij haar arm langs haar lichaam liet hangen. Geduldig wachtte zij voor de gesloten deur.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Even twijfelde of hij geklop op zijn deur had gehoord of niet. Hawel stond dan ook vol minachting op. Als het Brian was kon hij opflikkeren. Het mocht misschien een grapje zijn; hij had het helemaal niet goed opgevat. Vol tegenzin deed hij open, maar trof daar het meisje met rood haar aan. 'Sorry, ik deel mijn tandenborstels niet.' Stilletjes aan ging zijn deur weer dicht terwijl hij een verveelde uitdrukking op zette.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

In zijn ogen deed ze zien dat hij met grote tegenzin de deur geopend had, welke toegang deed geven tot de ruimte welke hij hier deed bewonen. De woorden die zijn lippen deden verlaten lieten een lichte glimlach om haar perzikkleurige lippen verschijnen, een glimlach die zij niet van haar smalle gezicht liet verdwijnen toen de deur kalm weer voor haar gesloten werd. Echter voor de jongeman de deur in het slot kon laten vallen, zette zij haar in een ravenzwarte kist gestoken voet tussen de deur, dat er een kans was dat de jongeman met zijn bovenmenselijke krachten de deur zou kunnen sluiten terwijl haar voet zich hier nog bevond leek niet in haar op te komen, of eerder leek haar dit niet te deren. Kalm klemde zij haar slanke vingers om de rand van de deur, terwijl zij licht haar blik door de kier liet vallen, welke mogelijk gemaakt werd door de schoen die de mogelijkheid de deur te sluiten verhinderde. ‘Vraag ik dat van je dan?’ Haar stem deed zacht in de oren klinken, zoals altijd en zoals altijd deed dit niet maken dat haar stem minder helder klonk. Een serene rust lag in haar stem, terwijl ze door haar brillenglazen keek, welke een deel van haar sproeten verborg. Echter deed de bril haar iets brutaals geven, en wanneer deze af was, had zij een veel meer kinderlijk gezicht.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hawel was in staat op haar voet helemaal te pletten tussen de deur. Daardoor zou deze gebroken zijn, ieder bot in haar hele lichaam kon hij met een gemak breken. Even deed ze haar deur een beetje meer open en deed zijn deur wat meer open. 'Wat wil je dan?' Kon ze niet gewoon weer naar beneden gaan met Brian. Zo kon hij weer zijn muziek luisteren en verder uitpakken.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

De hellerode lokken deden haar smalle gezicht op een prachtige manier omlijsten, de helder groene ogen deden licht twinkelen van achter de glazen welke zich in de bril bevonden, welke zich om haar wipneus bevond. De toon in zijn stem, maakte slechts dat een blik van strijdlust in haar ogen, ver achter in haar ogen zichtbaar leek te worden. ‘Wel. Ik ben een mens, tenminste tot zoverre. En de meeste mensen bekommeren zich om anderen van hun soort. En ik ben één van die mensen.’ Een glimlach was om haar lippen bij deze woorden, echter nergens was een toon van spot en elk woord wat zij sprak klonk met een oprechte toon. ‘Ik vroeg me slechts af hoe het ging, aangezien je nogal van slag raakte door wat Brian zei.’ Kalm haalde zij haar vingers weg van de deur en zette zij haar voet terug naast de hare. De kans was aanwezig dat hij hierdoor simpelweg de deur zou sluiten en haar verder zou negeren, dit risico nam ze simpelweg.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hawel zag de pretlichtjes in haar ogen, maar ook dat ze erg schattig was. Dus ze was naar hier gekomen voor zogezegd te weten hoe het met hem ging? Het was lief, maar hij was niet bepaald in voor conversaties. 'Volgens mij heeft Brian je liever terug in de woonkamer en ik je hier weg.' Echter wist hij niet of dit effect zou hebben of niet. Hij liet de deur voor wat hij was en liep terug naar zijn bed. Ga toch weg. Ik heb je niets de bieden. Echter wist Hawel niet dat ze gedachten kon lezen en zetten een ander liedje op. Deze was van Papa Roach met Last Resort.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Geduldig luisterde zij naar zijn stem, luisterde naar de woorden welke zijn lippen verlieten, echter maakten zijn woorden niet dat zij hem simpelweg los liet. Wanneer hij de deur geopend hield en zijn slaapvertrek terug, verder inliep, deed zij kalm enkele passen naar voren zodat zij in de deuropening stond. Ze luisterde naar de muziek die hij vervolgens liet inschakelen. De tekst liet haar voor een moment nadenkend voor zich uit kijken, echter werd dit doorbroken door zijn stem die tot haar deed doordringen, zij wist dat dit niet hij was die sprak, dat dit een gedachten was die door zijn hoofd deed drijven. Haar blik liet ze na enige tijd naar Hawel dwalen. 'Omschrijft de muziek welke jij luistert vaak wat je voelt, wat jij denkt?'

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Bij die woorden moest Hawel even na denken. Rise Against ging vooral over dood en Papa Roach over de shit waar mensen door werden gedreven. 'Ik ben niet op een zelfmoordmissie als je dat bedoeld. De teksten zijn eerlijk, ik hou van de ruwe toon. Wat kan het jou schelen? Als dan nog je vindt dat je om je medemens moet geven.' Hawel strekte zijn armen alsof hij wou gaan vliegen, daarbij sloot hij zijn ogen. Hij luisterde zoveel verschillende genres van muziek. Waarschijnlijk zou Faith zelfs niet willen geloven dat hij piano speelde.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Ze luisterde naar de woorden die zijn lippen verlieten, terwijl zij kalm meer de ruimte in deed lopen, wanneer de laatste woorden zijn lippen verlieten kwam een nadenkende blik in haar fel gekleurde ogen. Ze volgde zijn bewegingen, terwijl de blik van nadenken niet uit haar ogen verdween. Pas na enige tijd deed deze blik uit haar ogen verdwijnen, haar blik liet zij een moment door de ruimte en bleef hangen bij de wand aan het bed, waar posters, tekeningen en foto’s deden hangen. Ergens had zij de neiging op het bed te klimmen en elke van deze dingen precies in zich op te nemen, met haar vingers de lijnen te volgen van elke tekening. Een neiging die zij slechts voor momenten wist te onderdrukken, waarna zij langzaam door de ruimte liep, naar het bed welke zich aan deze wand bevond. Ze kroop op het bed en bracht haar slanke vingers naar één van de tekeningen, zonder de lijnen werkelijk te raken volgde zij deze, waarna haar stem klonk. ‘Heb jij deze zelf getekend?’ Een dromerige klank lag in haar stem. Ze leek zich niet bewust dat hij door deze actie geheel uit zijn vel kon springen.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hawel schrok op toen hij voelde hoe ze bij op bed kwam zitten. Echter bevond zijn arm erg dicht bij haar middel. Ze zag er net uit als een klein kind toen ze de tekeningen aanraakte. Hij wist niet goed wat hij moest doen op dit moment. 'Nee. Een goede vriendin heeft ze getekend. Wat doe je hier nog?' Weer leken zijn ogen vuur te kunnen spuwen. Hij snapte dat zij zou blijven; wat hij ook zou zeggen. Daardoor stond hij kwaad op, gritste naar het sigarettenpakje in het nachtkastje. Normaal rookte hij niet. Enkel in situaties als deze, als hij iets nodig had om tot rust te komen. Zijn leren jasje werd van de stoel getrokken. 'Als jij niet gaat, dan ga ik.' Zonder verder nog een woord af te wachten, liep hij de kamer uit.

- Gone -

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Als zij hem in de ogen gekeken had, had zij de vlammen die hierin opbloeiden gezien, echter deed haar blik gefocust zijn op de tekeningen, wat maakte dat deze blik haar niet opviel. De toon van woede in zijn stem leek haar niet op te vallen, licht deed tot haar doordringen dat hij van het bed deed komen. Pas wanneer hij haar deed mededelen dat hij zou vertrekken, aangezien zij de ruimte niet verliet. Haar ogen vulden zich met verbazing, terwijl zij haar blik naar de deur liet dwalen, waar zij hem door zag verdwijnen, waarna de deur zich sloot. Voor een moment bleef haar blik op de deur gericht, waarna zij zich van het bed liet glijden, vervolgens liep zij met kalme passen naar het bureau waar zij enkele van de spullen welke zich hierop bevonden naar opzij schoof. Alsof zij bang was dat de stoel zou instorten als ze te ruw deed, nam zij voorzichtig plaats op de stoel. Het schrift welke zij al deze tijd met zich mee had gehad, legde zij op de het bureaublad, waarna zij de pen van het schrift schoof. Het schrift opende zij op een lege pagina, waar zij de punt van de pen opdrukte. Kalm begon zij te schrijven. 'If I could go back in time and fix all the mistakes I made, I wouldn't, because it has made me who I'm today.'

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

Met sierlijke letters deed zij na deze zin haar naam noteren, een hart tekende zij boven de derde letter van haar naam, achter haar nam zette zij een punt. Kalm legde zij de pen neer, waarna zij de bladzijde, waar zij op geschreven had zorgvuldig uit het schrift haalde, om het schrift vervolgens te sluiten. De pagina legde zij vervolgens op het gesloten schrift, om onder aan de bladzijde nog iets te noteren. ’You know my name, so you can find my room. See you soon.’ Vervolgens vouwde zij het de pagina, om zijn naam te noteren op de bovenzijde. Kalm schoof zij de pen weer aan het schrift, waarna zij de stoel waar zij op plaats genomen had lichtjes naar achteren schoof, rustig deed ze van de stoel opstaan, die zij vervolgens zorgvuldig weer terug duwde. Het schrift nam zij in haar handen, waarna ze de ruimte verliet, nadat ze hier nog voor een moment haar blik door had laten dwalen.

-Gone

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Niet veel later kwam Hawel terug zijn kamer in en merkte dat Faith weg was. Moeite om de muziek uit te schakelen had ze niet gedaan. Zelf bezorgde opeens deze luidruchtige muziek voor hoofdpijn. Snel drukte hij op pause waardoor de stem van de leadzanger van Rise Against abrupt stopte. Daarna zette hij deze helemaal uit. Op de schommel met zijn sigaret had hij letterlijk alles even kunnen uitwaaien.
Nu begon hij met zich uit te kleden. Toen hij zijn jasje weer om zijn bureaustoel hing, viel hem het briefje op. Ze las de zin met daarachter de naam Faith. Deze kon niet anders dan die van het Japanse meisje zijn met de rode lokken. Het was ergens lief van haar, maar aan de andere kant wist ze helemaal niet waarover ze het had en tegen wie. Snel kleedde hij zich verder uit voor een snelle douche.
Niet veel later voelde hij zich terug lekker warm en schoon. Een lichtblauwe baggy jeans ging aan met gat in de knie en enkel een tanktop die zwart was en zo zijn spieren redelijk goed liet uitkomen. Zijn zwarte muts ging weer op waarna hij de brief op nam van zijn bureau en de deur daarna uitliep. Op zoek naar Faith haar kamer.

Gone

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

Hawel liep, maar liep dan ook echt, zijn kamer in. Dit was zijn schuiloord. Niemand mocht hier binnen komen zonder te kloppen. Hij had een sleutel waarmee hij helemaal zijn kamer kon afsluiten van vreemde of geliefde zoals Faith. Op een of andere manier liet ze hem goed voelen, maar aan de andere kant wou hij niet bij haar in de buurt zijn. Het gemakkelijk voelen liet hem onderhand ongemakkelijk voelen. Snel kleedde hij zich uit, zette weer de schreeuwerige muziek van Rise Against op. Hun teksten gingen over de dood en over sterven. Een douche zou hem meer als goed doet. De warme stralen zorgde ervoor dat hij even alles vergat. De muziek leegde zijn hoofd. Faith was mooi. Hij wou haar lippen proeven, maar hij wist dat het verkeerd zou zijn. Hij wou haar geen pijn doen, maar dat zou hij wel doen.
Weer draaide hij de kranen dicht en liep terug zijn kamer in. Met een handdoek rond zijn middel, stak hij een sigaret op en stond hij voor het raam.

Aantal berichten : 125 Registratiedatum : 12-08-11

De kalmte, welke zij eerder in haar tengere lichaam bij een gevonden had, leek verdwenen, toen zij zich door de smalle hal deed verplaatsen waar vertrekken aan verbonden deden zijn. Onrust kon men in haar bewegingen zien, een kort moment had zij de gevoelens van schuld, spijt los kunnen laten, had zij de kalmte hervonden, een kalmte welke zij bij haar gehouden had, in de momenten dat zij door haar vertrek zweefde. Echter de kalmte was verloren gegaan, de gevoelens waren teruggekeerd bij het vertrekken van de dromerige ruimte. Haar vingers deed zij tot een vuist vormen, om deze zacht, tweemaal op de deur, gesierd door zijn naam, te laten belanden. Zacht klonk haar stem, onwaarschijnlijk was dat de jongeman haar stem horen zou, toch sprak zij. 'Ik kan het niet. Het spijt mij.' Haar arm liet zij naar omlaag gaan. Een blik gevuld met de emoties welke door haar lichaam dreven, deed zij gericht hebben op de deur, welke gesloten was, waarvan zij hoopte dat hij deze openen zou.

Aantal berichten : 87 Registratiedatum : 10-08-11

'Ik kan het niet. Het spijt me.' Hawel keek met een ruk naar achter bij het horen van die enkele woorden. Ondertussen had hij zijn muziek al weer stiller gezet. Nog een trekje werd van zijn sigaret genomen waarna hij deze doofde in de assebak. Zijn spiegelbeeld keek hem aan vanuit zijn raam en deze vertoonde een lichte glimlach. Na dat in zich op te nemen draaide hij zich om. Zelfzeker liep hij naar de deur. Hij zou deze open maken en eenmaal open zag hij het mooie meisje voor zich dat hij in een korte tijd al lief had. 'Ik ook niet.' Zeker van zijn stuk trok hij haar naar zich toe en sloeg zijn armen om haar. Daar kuste hij Faith liefdevol en verlangend in zijn deuropening. Hij kon haar niet wegduwen. Hoe graag hij dat ook wou.

» De kamer van Lucy
» De kamer van Red
» De kamer van Marley
» De kamer van Roxana
» De kamer van Zahra