Een warme glimlach deed zijn lippen sieren, lippen zacht gekleurd, welke hij op haar donkere lokken drukte, terwijl zijn armen langs haar tengere gestalte deden liggen. Kort, voelde hij hoe haar lippen zijn hals raakten, waarna zij haar hoofd hiertegen liet rusten. In een dans verdronken zij, momenten lang, tot een zucht haar zachte lippen verliet. Een zucht, welke de magie, de zoete droom waar hij in verzonken was deed doorbreken. Verward, kort speelde een verwarde blik door zijn ogen, terwijl deze haar smalle gezicht opzochten. Haar stem maakte dat hij haar gezicht kon vinden, zonder woorden sprak hij, slechts knikte hij op de vraag die zij stelde. Soepel liet hij zijn vingers langs haar heupen strelen, haar handen opzoeken, welke hij vervolgens voorzichtig vast pakte. Haast alsof zij van porselein was, hij wist beter. Een zacht rukje gaf hij aan haar arm, waarna hij met kalme passen weg van de dansvloer liep. Door de voorruimte liep hij, om de koude van de nacht te betreden.
-Gone with Miranda-