De kamer van Mason

Door Isemay moest Mason alleen maar meer lachen. Voor dat hij er een verdere reactie op kon geven had ze haar kussen weer had gepakt en was ze weer op hem aan het slaan. Hij beschermden zichzelf weer met zijn armen doordat hij niet bij het andere kussen kon. Hij voelde haar warmte en merkte hoe ze op hem ging zitten terwijl hij nog steeds het kussen probeerden te ontwijken. Wat doordat ze op hem zat een kansloze oefening was. 'Valsspeler!' proestte hij uit 'Ik ben ongewapend.' bracht hij moeizaam uit waarna hij het kussen in zijn gezicht kreeg. 'Au!' lachte hij, hoewel het niet echt pijn deed. Met veel moeite pruilde hij even om vervolgens weer in de lach te schieten.

Mason zijn geproest kon niet anders dan haar aan het lachen maken, maar ze gaf niet op. Een paar keer sloeg ze flink raak, maar een paar keer ernaast. Hierdoor viel ze naar voor met hun lichamen zo goed als plat tegen elkaar. Haar lippen bevonden nu zich zo dicht bij zijn hals dat ze niet anders kon dan hier een zacht kusje op te plaatsen. Zijn huid was aanlokkelijk waardoor ze twijfelachtig nog een aantal kusjes plaatste. Isemay was inderdaad een valsspeler en dat in alles. Het was gemeen hoe ze nu bezig was en niet eens bij hem zou blijven. Zijn pruilmondje had de doorslag gegeven. Haar lippen verkende zijn huid waarna ze hem aankeek. Met een vragende blik naar hem of hij het wel oké vond en een speelse glimlach om haar lippen.

Mason voelde hoe ze met haar zachte lippen een kusje in zijn hals plaatsen. Iets wat hij niet had verwacht doordat ze eerder afstand had genomen, hoewel hij sowieso vrij weinig van haar begreep. Hij voelde hoe ze nog enkele keren haar lippen twijfelachtig plaatsten waarna ze een stuk zekerder zijn huid leek te verkennen. Even twijfelde hij hoewel hij al snel niet anders dan ervan genieten hoe ze haar lippen in zijn hals plaatsten. Ze keek hem vragend aan met een speelse glimlach om haar lippen. De glimlach die zich om zijn mond gevormd had zei waarschijnlijk genoeg. Hij bracht zijn hoofd omhoog om een klein, misschien zelfs aanmoedigend, kusje op haar kaak onder haar oor te plaatsen.

Even had ze gegniffeld bij het voelen hoe hij er van genoot. Hun lichamen leken op te spannen nu ze zo op elkaar lagen. Toen ze zijn lippen voelde, wist ze dat het goed was voor hem. Zacht gleden haar vingers in zijn haren terwijl hij dit deed. Ze voelde wat de bedoeling was achter zijn kusje waardoor ze enkel haar hoofd kantelde en haar tanden even rond zijn kin zette. Echter beet ze niet, maar wou hem aanduiden dat ze niet van porselein was. Ze begon met zijn gezicht te verkennen door deze te kussen. Al even perfect zoals hij op papier stond. Even maakte ze oogcontact met hem. Isemay had behoefte in dit. Ze wist helemaal niet wat dit voor Mason betekende en ook niet hoe ze het hem moest duidelijk maken dat ze echt al helemaal niet voor een relatie in was.

Even had hij geglimlacht toen ze zijn tanden om zijn kin zetten. Hij voelde hoe haar lippen delen van zijn gezicht aanraakte terwijl hij met zijn hand over haar onderrug ging. Even vroeg hij zich af of dit wel verstandig was, maar dat verdween weer toen ze hem aan keek. Hij liet zijn andere hand ook om haar middel en draaide haar op haar rug waardoor haar haar uit haar hals verdween en hij haar kaak kusten. Later kon hij er altijd nog over denken of het "verstandig" was, nu genoot hij er gewoon van.

Isemay was net een kus aan het plantte op zijn neus toen ze zijn hand haar onderrug voelde streken. Hierdoor vormde haar lippen een glimlach en net toen ze hem weer aan wou kijken voelde ze hoe ze plat op haar rug werd gelegd. Weer voelde ze zijn lippen op haar huid waardoor ze een beetje kippenvel vormde. Ze huiverde omdat ze het heerlijk vond en hield haar hoofd een beetje schuiner als teken dat hij niet mocht stoppen. Enkel mocht hij doordoen. Haar handen baande zich een weg naar zijn bekken. Ze streelde de uitstekende beenderen hier en baande zich een weg langs zijn gespierde borstkas. Haar benen rond hem waardoor ze hem meer naar onder kon trekken en hem een zacht en oppervlakkig kusje op zijn lippen kon geven. Zij genoot er duidelijk ook van.

Hun lachbui en kussengevecht was compleet omgeslagen, waar je Mason absoluut niet over zou horen klagen. Ondanks de geur van rook die door haar parfum heen nog steeds te ruiken was, vond hij het fijn om haar te kussen, om door haar gekust te worden. Hij die er niet van hield om in de lucht van rook te zitten en het altijd meed. Hij glimlachte even terwijl hij een kus drukte op haar sleutelbeen en zij haar benen om rond hem deed. Terwijl hij zijn hoofd optilden en haar aankeek gaf ze hem een zacht en oppervlakkig kusje op zijn mond die hij beantwoorden door een kus terug te geven en zacht op haar lip te bijten voor hun lippen elkaar los lieten. Zijn hand was ondertussen al strelend door haar krullen heen gegaan.

Haar ogen sloten zich voor de lust te verbergen die er achter schuilhield toen Mason haar sleutelbeen kuste. Het was heerlijk om zijn grote handen tegen haar tengere lichaam te voelen. Zijn kus leek gewillig en -alweer- vragend voor meer toen hij zachtjes op haar onderlip beet. Haar haren lagen niet meer perfect zoals het hoorde, maar dat deerde haar niet. Enkel kon ze glimlachen en spande de spieren in haar benen nog een beetje meet op terwijl één hand onder zijn shirt glipte en figuurtjes op zijn rug tekende. 'You like it?' fluisterde ze zachtjes om daarna speels in zijn oorlel te bijten. May wou nergens anders zijn dan in hier op dit bed, met deze knappe, gespierde jongen die dezelfde passie deelde als zij en waarmee ze zoveel lol had beleefd. Ze zouden nog zoveel meer van dat beleven. Daar twijfelde ze geen minuut aan.

Mason zag hoe haar haar imperfect om haar hoofd lag en hielp er niet bepaald om het weer in model te krijgen. Hij hield van de imperfectie die een toevoeging gaf aan haar perfectie. Hij voelde haar benen meer om hem heen klemmen, haar hand onder zijn shirt kruipen gevolgd door haar tanden in zijn oorlel. 'I do.' fluisterde hij als antwoord in haar oor waarna hij er een kus onder drukte. Hij stond op het punt de vraag terug te stellen, maar het zag er naar uit dat ze het prima naar haar zin had, wat hij alleen maar fijn vond. Hij merkte dat zijn ademhaling was toegenomen. Hij lag in zijn bed met een prachtig meisje, een prachtige vrouw, intiemer dan hij meestal was. Nee, anders zou hij niet willen. Hij drukte opnieuw zijn lippen in haar hals.

Zachtjes woelde ze door zijn haar. 'Mhhh... Ik heb het meer dan naar mijn zin, Mason. Als ik dat niet laat merken dan weet ik het ook niet meer.' Dit zei ze al lachend voor zover het ging aangezien zijn lippen in haar hals haar weer compleet rustig maakte. Ook lieten ze een fijn, gespannen gevoel naar boven komen waardoor ze haar hoofd meer kantelde. Niet veel later liet ze hem stoppen en drukte hongerig haar lippen op die van hem. Isemay wou hem erg graag liefhebben en het begon haar te lukken ook nog. Liefhebben voor dit moment. Haar benen verloren stilletjes aan hun grip terwijl ze haar tong over zijn onderlip liet gaan om toestemming te vragen om het een level hoger te nemen. Haar handen hadden zich een weg gebaand naar zijn borstkas en streelde waar zich afgetrainde spieren bevonden. Als het aan haar lag zou ze het liefst zijn shirt uittrekken, maar dat deed ze liever toch maar (nog) niet.
May vroeg zich af of hij haar mee zou kunnen nemen naar een andere plek, weg van hier aangezien hij een Mover was. Dat zou haar nog eens wat lijken; weg van hier en een hele dag met hem doorbrengen.
Door deze gedachten kuste ze hem enkel nog lustiger dan daarvoor. Wachtend op het moment tot hun tongen een vurige dans met elkaar zouden spelen.

Mason glimlachte even tegen haar hals aan waarna hij haar weer aan keek. 'Was ik het toch bijna vergeten.' doelde hij op haar readers kracht waarna hij het kussen in haar hals hervatten. Ze stopte hem waarna hij haar even een vragende blik toe wierp die werd beantwoord door haar lippen. Haar benen kwamen losser om hem heen en haar handen gingen over zijn borstkas. Hij onderdrukte de neiging zijn handen onder haar shirt te begeven en hield het bij het strelen over haar zij en heup. Hij voelde haar tong over zijn lip en opende zijn mond om een dans te kunnen starten.

__
Oef moest gaan.

Isemay had even verontschuldig gegiecheld naar hem bij zij woorden over dat ze gedacht kont lezen.
Al snel voelde ze zijn tong die zachtjes
, maar ook weer niet saai, met de hare spelen. Kippenvel nam toe op haar huid toen hij langs haar zij en heup streel. Een hand maakte een cirkeltje om zijn navel terwijl de andre hand langs zijn gezicht steelde. May stopte toen ze nood aan adem had. Glimlachend keek ze hem aan en maakte het zich wat gemakelijker op bed. Even keek ze naar de wekker op het nachtkastje. Eigenlijk was ze best moe, maar nu weg gaan zou echt gemeen zijn. Enkel streelde ze afwezig zijn wang en haalde de ene hand onder zijn shirt vandaan. 'Ongelofelijk hoe ik mezelf zo hard uit de hand kan laten lopen...'

-
Sorry als het er dubbel staat, want dat doet m'n gsm en kan ik niet verhelpen!k ze naar de wekker op het nachtkastje. Eigenlijk was ze best moe, maar nu weg gaan zou echt gemeen zijn. Enkel streelde ze afwezig zijn naam.

-
Sorry als het er dubbel staat, want dat doet m'n gsm en kan ik niet verhelpen!

May haar blik richting de wekker was hem niet ontgaan, Mason liet zijn lichaam naast dat van haar glijden terwijl hij een arm om haar middel liet rusten. Ze streelde hem over zijn wang, maar haar gedachte leken niet aanwezig te zijn. 'Ongelofelijk hoe ik mezelf zo hard uit de hand kan laten lopen...' vulde haar stemgeluid de stilte die was ontstaan doordat de CD inmiddels alle nummers had laten horen. Hij wist geen reactie te geven op wat ze zei en hield zijn mond dan ook terwijl hij naar haar keek. Hij tilde zijn hand op die om haar middel had gelegen en pakte hiermee de hand waarmee ze over zijn wang streelde, nog even afwezig als daarvoor en speelde willekeurig met haar vingers. Hij wou geen spijt hebben of zich schuldig voelen over wat zich eerder had afgespeeld en hij wou haar nergens toe dwingen of spijt laten krijgen. Op dit moment vond hij het fijn dat ze zijn gedachte mee had gekregen, wetend dat hij het nooit onder woorden had kunnen brengen. 'Je bent een mysterie voor me dat ik wil ontrafelen en ontdekken.' zei hij uiteindelijk 'Een prachtig mysterie met een eigen wil.' even glimlachte hij 'Je bent een bijzonder persoon, laat me stoppen als je het nodig vind, want ik wil je niet verliezen op welke manier dan ook, ik heb vandaag echt genoten, vanaf het simpelweg kijken hoe je zat te tekenen tot nu.'

Haar ademhaling was best zwaar aangezien ze erg intens waren geweest. Ze keek hoe het knappe gedaante naast haar lieve woordjes uitbracht. Mason was te goed voor haar, veel te goed. Echter kwam ze wat rechter, ging op haar knieën zitten om daarna plaats te nemen over zijn borstkas. Ze plaatste zich net onder zijn buik, haar armen leunend naast zijn gezicht. 'De nacht is nog niet om lieve Mason.' Met een speelse glimlach drukte ze haar lippen weer op die van hem terwijl ze haar lichaam liet zakken. Na een zachte kus op zijn lippen keek May hem aan. 'Ik wil je ook niet verliezen, maar... Ik ben niet goed met liefde. Om eerlijk te zijn krijg ik het veel te graag, snap je? Ik ben bang dat jij spijt gaat krijgen.' Weer ging ze zachtjes door zijn haar. 'En ik heb ook van jou genoten, handsome. Is het erg egoïstisch van me als ik zeg dat dit mysterieus wezen met eigen wil nog een beetje meer wilt? Of ziet deze knappe en erg lieve jongeman dat niet meer zitten?' Isemay was moe, maar aan de andere kant had hij nog genoeg plaats in dit reusachtige bed. Slapen kon ze hier dan al helemaal.

Mason keek hoe ze rechtop ging zitten. Voor hij de tijd had zijn wenkbrauwen te fronzen en zich af te vragen wat ze wou gaan doen nam ze al plaats op hem. Mason luisterden naar wat ze zei en glimlachte daarna enkel even om daarna pas te antwoorden. 'Laten we dan maar hopen dat ik je behoeftes vervul.' Hij doelde op het eerste wat ze had gezegd en hij zou ook niet spijt krijgen, tenzij ze hem zou kwetsen, maar daar ging hij niet vanuit. 'Hmm, dat zijn wel lange bijnamen mysterieus wezen met een eigen wil, ik denk dat de jongeman het mysterieuze wezen best nog wat meer wilt geven.' Er stond een speelse glimlach rond zijn lippen. Hij bracht zijn hoofd iets omhoog om haar een kus te geven. Elke keer proefde hij een tabaksmaak tussen de smaak van haar door, maar hij kon zich er niet aan ergeren.

Liefkozend kuste May hem terug waarna ze met een glimlach hem aankeek. 'Hmm... Ik ben eigenlijk erg moe.' Even glimlachte ze om zich te excuseren. 'Mason, je bent speciaal en ik hou van je op een bepaalde manier, maar niet op dié manier. Dat weet je toch?' Zachtjes streelde ze van zijn borstkas naar zijn wang om daar deze te strelen terwijl ze even haar lippen plantte op die van hem. 'Ik heb ook van jou genoten, heel erg. Beloof me dat je geen spijt hebt. Zeg me als ik wat verkeerd doe, oké?' Weer drukte ze haar lippen in zijn hals, naar zijn mond.

Mason begreep vrij weinig van wat er in May's hoofd om ging en ze hielp zelf daar prima aan mee. 'Misschien weet ik dat ook wel en maak ik daar nu misbruik van... Want ik vind je echt bijzonder en je geeft me een fijn gevoel, maar ik denk niet dat ik hopeloos verliefd ben hoewel ik je ook zeker niet als gewoon een vriendin kan beschouwen.' even stopte hij, bang dat hij haar zou wegjagen 'Ik heb geen spijt en dat zal ik ook niet hebben, ik weet hoe jij er over denkt, toch zal ik je niet nu gewoon als vriend gaan zien en ik zal waarschijnlijk hopeloze acties blijven doen in de hoop dat jij me niet als just a friend gaat zien.' Hij ging met zijn hand even door haar haar. Ze wisten nu van elkaar hoe ze er tegenover stonden en Mason had er moeite mee serieus gevoelens en gedachtes te delen terwijl ze letterlijk op hem zat waardoor hij zijn mond dus weer open trok. 'Dus, je wilt meer, maar ook een bed in?' vroeg hij gezien hij verward was over wat ze nu wou 'Om te slapen...' voegde hij er twijfelachtig aan toe toen hij bedacht dat ze al in een bed zat.

Isemay haar ogen schoten open bij zijn woorden en hoe meer hij zij, hoe sneller dat ze weer van hem af ging. Haar handen gleden door haar haren. Wat had ze nu in godsnaam gedaan? 'Ik bind me niet aan jongens, Mason... Dat kan ik niet.' Ze keek hem aan terwijl haar ogen verdriet toonde. 'Godverdomme! Wat heb ik gedaan?' Haar ogen keek naar het plafond. 'Ik wou niet perse met je naar bed. Enkel hier blijven liggen en je-weet-wel...' Zacht kuste ze op zijn wang. 'Ik doe wat jij wilt.' Dat kwam er uiteindelijk uit. Met hem vrijen zou geen probleem zijn.

Mason kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Hij had gewoon zijn mond moeten houden en zichzelf pijn doen, daar was hij tenslotte goed in. Met tegenzin ging hij rechtop zitten wat kon nu ze niet meer op hem zat. 'Ik vraag je niet je aan me te binden, jij moet lekker doen wat jij wilt en als ik het niet kan dan kan ik dat prima laten merken.' het kwam er botter uit dan de bedoeling was en hij hoopte dat ze dat besefte terwijl hij haar aankeek hervatte hij zijn woorden op een rustigere toon. 'Ik wil geen seks met je, of eigenlijk wel' gaf hij toe 'maar niet nu, onder deze omstandigheden, niet als ik je net ken, niet als verzoening of omdat ik een man ben en jij een prachtige vrouw.' Jaren lang had hij gehoord wat voor klootzakken mannen konden zijn en zelf wou hij simpel weg niet alles pakken wat hij pakken kan. 'Als ik met je naar bed zou gaan, moeten we dat beide willen en niet alleen maar om de seks.' hij klonk nu waarschijnlijk als een ouder die het allemaal goed bedoelde of een iemand die wanhopig wachtte op de juiste persoon, maar hij hoopte dat ze hem begreep. 'En dat was geen afwijzing,' zei hij terwijl hij met zijn hand even over haar wang ging 'Ik wil dol graag de nacht met je doorbrengen, maar ik wil je nergens toe dwingen en ik wil dat je niet anders gaat doen omdat ik misschien meer voel voor jou dan jij voor mij, ik wil dat je doet wat jij wilt.' Hij hoopte vurig dat ze het niet verkeerd zou begrijpen en ergens leek hem dat onmogelijk aangezien ze de gedachtegangen er omheen mee had gekregen, maar toch was hij doodsbang dat ze hem verkeerd begreep en weg liep, weg bleef.

Weer zoveel woorden die haar compleet in de war maakte. Haar ogen sloten zich terwijl haar hoofd begon te bonzen. Hij bracht haar zo in de war! De verleiding om weg te lopen was zo groot op dit moment. Isemay was echt hem het moeilijk aan het maken daarbij ook nog eens het moeilijk aan het maken voor zichzelf. Ik doe het enkel om de seks, Mason. Niet om het totaal pakketje. Ik voel niks voor je enkel ben je aantrekkelijk. Die woorden vulde heel haar hoofd. 'Nee. Ik wil niet met je naar bed.' Even keek ze hem aan. Rustig draaide ze zich om terwijl ze haar ogen sloot. Verdomme! Wat heb ik nu gedaan?! Haar hand ging naar haar hoofd. 'Je bent geweldig, Mason. Alsjeblieft, ga niks voor me voelen. Alsjeblieft...'

Eigenlijk wou hij gewoon zijn woorden ongedaan maken of zeggen dat hij haar gewoon als vriend zag, maar ze zou weten wat hij denkt en hij kan niet zijn gedachte manipuleren elke keer als hij haar zag, wat ongetwijfeld vaker zou voorkomen aangezien ze huisgenoten waren. 'Je kan je gevoel niet met een knopje om zetten, of ik kan dat in ieder geval niet. Altijd zal ik iets voor je voelen, in ieder geval hoop ik de vriendschappelijke gevoelens te houden en voor de rest weet ik het niet oké?' zei hij uiteindelijk. Hij had wat ze eerder had gezegd nu min of meer genegeerd omdat hij niet wist waar dat vandaan kwam en hoe ze het bedoelde. 'Misschien moeten we dit gesprek gewoon afsluiten en het er op houden dat er enkel vriendschap tussen ons zit en wat er net is gebeurd als herinnering bewaren.' eigenlijk was het meer een vraag dan een voorstel.

Isemay draaide zich weer om naar hem terwijl ze zachtjes haar arm om hem heen sloeg en zich begroef zich in zijn shirt. 'Geef me wat tijd, Mason. Misschien... Misschien dat ik me toch op een andere manier tot je aangetrokken voel. Enkel sta ik er dan nu nog niet echt bij stil.' Even keek ze op terwijl ze zwak glimlachte. 'Je dacht net dat je niet wou dat ik wegging.' Even beet ze zachtjes op haar lip. 'Misschien kan ik bij je slapen vannacht? Kunnen we een film kijken of zoiets?' Ze wou niet gaan. Hem met pijn achterlaten vond ze ook al helemaal niks.

Mason sloeg zijn handen om haar heen. 'Ik heb geduld.' hij glimlachte even toen ze hem aan keek. 'Wat mij betreft kun je blijven slapen.' even liet hij zijn hand naar beneden glijden naar haar onderrug. 'En als jij een leuke film weet tover ik mijn laptop te voorschijn.' Mason was blij dat ze het zo konden afsluiten. Hij voelde er niets voor om haar los te laten en twijfelden even of het verstandig was een kus op haar voorhoofd te drukken, al was het enkel om haar te laten merken dat hij haar niet zou laten vallen.

Als sneeuw voor de zon kwam er een grote glimlach op haar gezicht tevoorschijn. Blijkbaar kon ze ook toveren. 'Mooi zo dat je geduld hebt, want dan ga ik even naar mijn kamer om me om te kleden. Daarbij heb ik wat films van de woonkamer mee naar boven gesmokkeld omdat ik er een paar in alle rust op mijn laptop wou kijken.' Voorzichtig maakte ze zich los van Mason. 'Ik ben dus zo terug.' Ze draaide zich om en klauterde uit bed terwijl ze haar schoenen vast nam en haar tas inpakte. 'En nog iets...' Ze liep naar hem toe en drukte een kus op zijn voorhoofd. Deze was zacht geweest terwijl haar krullend haar langs zijn wang streek. Dit als teken dat ze zijn gedachten gehoord had. Nog even streek ze langs zijn wang om daarna zowat de kamer uit te huppelen. Mason was de eerste jongen die haar dit ooit geflikt had. Ergens was het verdrietig aangezien ze hem echt geen pijn wou bezorgen, maar aan de andere kant voelde het best goed. 'Geef me vijf minuutjes!' riep ze nog terwijl ze haar kamerdeur zocht die niet zo ver weg was.

Gone

Mason had even zijn hoofd geschud nadat ze hem een kus op zijn voorhoofd had gegeven. Hij voelde een warm spoor van haar aanraking over zijn wang terwijl ze de kamer uit liep. 'Geef me vijf minuutjes!' riep ze terwijl hij nog steeds op het bed zat met een glimlach om zijn lippen. Hoewel het misschien verstandig was dat hij vast iets van een pyjama aan zou trekken hoewel hij normaal in zijn ondergoed sliep. Hij pakte een joggingbroek uit de koffer onder zijn bed en besloot dat dat wel genoeg was. Hij liep de badkamer in en gooiden zijn kleding in de wasmand om in zijn joggingbroek te schieten en daarna zijn laptop uit het bureau te vissen. Even stelde hij zich voor hoe het zou zijn om zijn beste vriend over vanavond te mailen en wat voor antwoord hij dan zou krijgen. Waarschijnlijk verklaarden hij hem voor gek, maar hij zou nu geen spijt kunnen krijgen en ondanks dat Isemay hem min of meer had afgewezen zou hij gewoon met haar om kunnen blijven gaan.